ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Ο κήπος της αχαριστίας

Την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, στις 21:00, στην αίθουσα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Εθνικής Αμύνης 1), υπό τους ήχους της φυσαρμόνικας του Αλέξανδρου Τριανταφύλλου, τα κείμενα (πεζά και ποιήματα) του Κώστα Καρυωτάκη μετατρέπονται σε μια μουσικοποιητική παράσταση ατμόσφαιρας και ευαισθησίας. Θανάσης Βικόπουλος, Μαριάννα Καλαϊτζή, Δημήτρης Μακρής, Γιάννης Τσολακίδης και Βάσω Φιλιπποπούλου, όλοι τους εργαζόμενοι του ραδιοφώνου της ΕΡΤ3, θα ερμηνεύσουν και θα αποδώσουν το λόγο του κορυφαίου ποιητή μας, σε μια πολιτιστική δράση, που -όπως δηλώνουν- είναι άλλη μια απάντηση στο μαύρο και στο φόβο. Σημειώνουμε ότι η είσοδος στην εκδήλωση θα γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά.

Ο κήπος της Αχαριστίας έχει τη μορφή αφηγηματικής μουσικοθεατρικής παράστασης, που αναδεικνύει τον εξαιρετικό και διαχρονικό λόγο του Κώστα Καρυωτάκη. Περιλαμβάνει τα πεζά κείμενα Το καύκαλο, Ο κήπος της Αχαριστίας, Τρεις μεγάλες χάρες (Καλός υπάλληλος Ένας πρακτικός θάνατοςΔεσποινίς Bovary), Κάθαρσις και Ονειροπόλος και τα ποιήματα Ζωές, Ευγένεια, Δον Κιχώτες, Η ψυχή μου, Τώρα που μήτε ο έρωτας, Κι  αν έσβησε σαν ίσκιος, Οι αγάπες, Θέλω να φύγω πια από δω, Λουλούδι που μαράθηκε κ.α. Ο Αλέξανδρος Τριανταφύλλου αναφέρει σχετικά με την επιλογή των πεζών και ποιημάτων…

«Έγινε με βάση την αντίσταση και την αντίδραση του ποιητή που επεσήμανε την πραγματικότητα της καθημερινότητας, την αναζήτηση του έρωτα και της αγάπης, την πάλη με τα αδιέξοδα και την δυναμική συναισθηματική του αναζήτηση. Οι ήχοι της φυσαρμόνικας πλέκονται με το λόγο του ποιητή και διαχέονται στην ατμόσφαιρα μέσα σε ένα παιχνίδι-ταξίδι ονείρου και πραγματικότητας. Η απλότητα της ερμηνείας του λόγου αφηγηματικά υποστηρίζει την εξέλιξη μιας ιστορίας που γεννιέται από τις λέξεις και τη μουσική.

triantafyllou tefxos 91 foto2

Ο Καρυωτάκης πάλευε με το άδικο, το ανέφικτο και το μίζερο, εικόνες μιας τραγικής πραγματικότητας που δεν άντεχε. Ο διαχρονικός λόγος του βγαίνει στην επιφάνεια και σήμερα με ματιές αισιοδοξίας για αλλαγή τρόπου επικοινωνίας έκφρασης και δημιουργίας.

Η συνεύρεση επί σκηνής με συναδέλφους με καλλιτεχνικές ανησυχίες που παλεύουν για το άδικο και για το φως στην τέχνη, στην επικοινωνία και την ενημέρωση είναι μια αναζήτηση δημιουργικότητας και επικοινωνίας.

Στην παράσταση δημιουργείται η ενότητα του λόγου των κειμένων του Καρυωτάκη με την απέριττη μουσική έκφραση».

Κλείνουμε, παραθέτοντας απλά ενδεικτικά ένα από τα υπέροχα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη: το Κι  αν έσβησε σαν ίσκιος…

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,

κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,

κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,

πουλάκι με σπασμένα τα φτερά

Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι

στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,

το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι

κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί

Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου

βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ

καθάρια πώς ταράζεται η ψυχή μου

σα βλέπω το μεγάλο ουρανό,

Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,

και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,

μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,

μου λέει για κάποια που ‘ζησα ζωή!

Υ.Γ. Πέρα από την πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση των εργαζομένων της ΕΡΤ3, σας προτείνουμε να ακούσετε και τη μελοποίηση του παραπάνω ποιήματος από τα Διάφανα Κρίνα. Δεν θα χάσετε!

Υ.Γ. 2: Ο Αλέξανδρος Τριανταφύλλου θα δώσει και μια προσωπική συναυλία – παράσταση στις 20 του Νοέμβρη, στον ίδιο χώρο…



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved