Νίκος Κουτσογιάννης

Βασικός στόχος μας η καταξίωση του θεσμού

Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη

Το 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νάουσας τελείωσε δίνοντας το πρώτο βραβείο στη βρετανική ταινία με το σημαδιακό τίτλο Up on the Roof. Καίτοι δήμαρχος πλέον, ο Νίκος Κουτσογιάννης συνεχίζει ατρόμητος να οραματίζεται σε διπλό ταμπλό την έξοδο στην Ευρώπη και το διεθνιστικό ρόλο του θεσμού. Ιδού πώς…

Δήμαρχος και Διευθυντής του Φεστιβάλ ταυτόχρονα;

Έπρεπε να τα πεις ανάποδα. Πρώτα είμαι Διευθυντής του Φεστιβάλ και στην πορεία προέκυψε η κάθοδος στις εκλογές, η νίκη και η ανάληψη της Δημαρχίας. Είναι ένα ιδιαίτερο συναίσθημα πάντως. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω εύκολα. Εκείνο που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι εξαιτίας των πολλών νέων υποχρεώσεων στο Δήμο, δεν είχα τη χρονική δυνατότητα ν” ασχοληθώ όπως τις προηγούμενες χρονιές με τόσο μεγάλη ένταση και αφοσίωση με τις δραστηριότητες του Φεστιβάλ. Κάτι που μου έλειψε πάρα πολύ.

Εκπλαγήκαμε όλοι με την εντυπωσιακή αλλαγή χώρου!

Η αρχική πρόβλεψη ήθελε το κτιριακό συγκρότημα ΕΡΙΑ ΒΕΤΛΑΝΣ ως κέντρο τεκμηρίωσης βιομηχανικής κληρονομιάς. Εμείς είδαμε τη μεγάλη ευκαιρία να στεγαστούν εδώ οι δραστηριότητες του Φεστιβάλ. Ο χώρος πληροί τις προδιαγραφές. Από πλευράς υποδομών, λοιπόν, το Φεστιβάλ Νάουσας πρωτοπορεί για ακόμη μια φορά. Μετά την κατάκτηση της τεχνικής αρτιότητας (υπερσύγχρονο σύστημα αναπαραγωγής ήχου και εικόνας) είναι το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα που έχει επίσης και εξαιρετικές υποδομές, όσον αφορά τους χώρους διεξαγωγής. Θεωρώ ότι όλα αυτά θα μας δώσουν τη δυνατότητα, ώστε στη δεύτερη δεκαετία ζωής του, το Φεστιβάλ να εκτοξευθεί και να συνεχίσουμε την πορεία της ανάπτυξης με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα, διάθεση και φυσικά με καλύτερες προϋποθέσεις.

Διαρθρωτικές αλλαγές και στο πρόγραμμα προβολών;

Ήταν ζητούμενο από την πρώτη φορά που ξεκινήσαμε. Όταν κάναμε ετήσιο απολογισμό, μας ενδιέφερε να δούμε όχι μόνο τι πήγε καλά, αλλά κυρίως τι μπορεί να διορθωθεί. Έτσι λοιπόν το απαύγασμα της εμπειρίας αυτών των 10 χρόνων αποτυπώνεται σε πολλές από αυτές τις αλλαγές που διαπιστώνεις στην 11η διοργάνωση. Γενικά, μας αρέσει να μαθαίνουμε. Είμαστε νέοι, έχουμε τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε τις αδυναμίες και τα λάθη μας και πολύ περισσότερο έχουμε τη διάθεση να διορθώνουμε. Γι” αυτό, χρονιά με τη χρονιά, υπήρξαν και υπάρχουν αλλαγές που θεωρούμε ότι βελτιώνουν την εικόνα του Φεστιβάλ και προσφέρουν καλύτερη εμπειρία στους φίλους του σινεμά που έρχονται στη Νάουσα να συμμετάσχουν σ” αυτή τη γιορτή του πολιτισμού.

Τι περιμένετε από το παιδαγωγικό NiFF goes to School;

Είναι ένα πρόγραμμα σε συνεργασία με το γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού μας, το οποίο θέλουμε να καταστήσουμε εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας. Θα επιλέγονται κάθε χρόνο 5 σχολεία από το νομό Ημαθίας, στα οποία οι μαθητές συγκεκριμένης τάξης θα γίνονται δυνάμει πρωταγωνιστές και δημιουργοί μιας μικρού μήκους ταινίας. Θέλουμε τα παιδιά να έχουνε δραστηριότητα και συμμετοχή σε όλα τα στάδια, από την αρχική σύλληψη της ιδέας και τη συγγραφή του σεναρίου ως τα γυρίσματα και το μοντάζ. Αυτές οι ταινίες θα προβάλλονται, μαζί με άλλες που φτιάχνονται ανά την Ελλάδα από σχολικούς φορείς και οργανισμούς, σ” ένα μικρό σχολικό φεστιβάλ, όπου οι μαθητές του δημοτικού θα έρχονται σε επαφή με παιδιά από άλλες περιοχές και πόλεις και θα βλέπουν τα αποτελέσματα των δικών τους προσπαθειών. Δεν θέλουμε να ανταγωνιστούμε το Φεστιβάλ Ολυμπίας. Θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στους μικρούς μαθητές να γνωρίσουν την κινηματογραφική τέχνη και να προχωρήσουν έτσι σε εκπαιδευτικές ανταλλαγές με μαθητές από άλλους τόπους. Θέλουμε να προσελκύσουμε μαθητές από όλη την Ελλάδα και να υπάρξει αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Αυτό θα γίνεται σταδιακά, με πάρα πολύ προσεκτικά βήματα, με βάση τις δυνατότητές μας και όχι με υπερβολές. Άλλωστε σήμερα θα δείτε τις δυο πρώτες ταινίες της πιλοτικής μας προσπάθειας, όπου οι μαθητές δύο δημοτικών της Αλεξάνδρειας και της Νάουσας έκαναν όλη σχεδόν τη δουλειά μόνοι τους. Και, παρότι πέρασε μεγάλο διάστημα από την ολοκλήρωση της προσπάθειάς τους στο Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας, ακόμη συζητάνε καθημερινά για την εμπειρία αυτή και τον κοινωνικό της αντίκτυπο. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να υπάρχουν κι άλλες δημιουργικές διέξοδοι για τα παιδιά σε μια τέτοια προβληματική περίοδο που περνάει ο τόπος μας.

Πώς ατενίζεις τη δεύτερη δεκαετία ζωής του Φεστιβάλ Νάουσας;

Βασικός στόχος είναι η καταξίωση του θεσμού διεθνώς. Κινηθήκαμε προς αυτήν την κατεύθυνση με πολύ γρηγορότερο ρυθμό από τον αναμενόμενο. Θεωρούμε αιχμή του δόρατος το τμήμα SEE Talents (ταλέντα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης). Νέοι δημιουργοί από 23 χώρες της Ευρώπης θα έρχονται στη Νάουσα να κάνουν σινεμά. Στη διάρκεια ενός δεκαημέρου νέοι κινηματογραφιστές από την Ευρώπη θα φιλοξενούνται με σκοπό να ανταλλάξουν απόψεις, να παρακολουθήσουν σεμινάρια, να συγκροτήσουν ομάδες εργασίας… ένα κανονικό εργαστήρι κινηματογραφικό, του οποίου στόχος θα είναι να επανέλθουν μετά από έξι μήνες στη Νάουσα ώστε να υλοποιήσουν αυτά που προετοίμασαν στο εργαστήρι, δηλαδή κινηματογραφικά έργα σε δική μας παραγωγή.

Θέλουμε να δώσουμε δυνατότητα στους νέους κινηματογραφιστές από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη να βγουν προς τα έξω, διότι κατά βάση οι περισσότερες από αυτές τις χώρες έχουν αδυναμία πρόσβασης στις διεθνείς αγορές. Το πρότζεκτ θα περιλαμβάνει συγκεκριμένες ομαδικές παρουσιάσεις στις προηγμένες κινηματογραφικές αγορές της υπόλοιπης Ευρώπης και των ΗΠΑ. Στόχος, μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, είναι να δώσουμε σε νέους δημιουργούς τη δυνατότητα της συνδυασμένης εξωστρέφειας. Η γειτονιά μας εδώ είναι μικρή, συνήθως κλειστή, περίκλειστη, έχουμε και τάσεις ομφαλοσκόπησης που ταλαιπωρούν όλους μας. Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός πολλών διαφορετικών εθνο-ταυτοτήτων από ευρωπαϊκές χώρες με διαφορετική κινηματογραφική παιδεία θα δημιουργήσει πρωτότυπα αποτελέσματα, περίοπτα και περιζήτητα.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved