ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΘΩΜΑΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ

ΘΕΑΤΡΟ «ΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ»

Ένας ετερόκλητος τόπος συνάντησης

Συνέντευξη στην Έλσα Σπυριδοπούλου

Χρόνια τώρα, ο αριθμός 12 στο δρομάκι της οδού Χριστοπούλου ήταν ταυτοποιημένος για τους θεατρόφιλους με το υπόγειο της ομάδας «Ακτίς Αελίου». Επόμενο ήταν η είδηση περί αναστολής της δραστηριότητας της ομάδας να προκαλέσει στενάχωρα συναισθήματα σε όσους χρόνια παρακολουθούσαν τη μεγάλη προσπάθεια αυτής της ομάδας να πορεύεται αξιοπρεπέστατα, χωρίς εκπτώσεις, παρά τα μεγάλα προβλήματα.

Δεν πέρασε ωστόσο πολύς καιρός και ο Θωμάς Βελισσάρης, από τα βασικά παλαιά μέλη της Ακτίς Αελίου, ανακοίνωνε ότι στον ίδιο χώρο, στο ίδιο νούμερο, «γεννιέται» το θέατρο «Εταιρότητα». Και αυτό το «αι» με το οποίο γράφεται η λέξη, δίνει και το στίγμα της ομάδας: στοχεύει στη διαφορετικότητα.

Αλήθεια, ήταν η κρίση που οδήγησε στην αλλαγή σελίδας ή και η ανάγκη για κάτι διαφορετικό, κάτι άλλο, ένα βήμα παρακάτω;

Η λύση της εταιρείας Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» δεν ήταν αποτέλεσμα της κρίσης (γενικότερης ή ειδικότερης) αλλά το κλείσιμο ενός κύκλου, περισσότερο στο επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού που αποτέλεσε και τον πρώτο πυρήνα του Θεάτρου Ακτίς Αελίου. Κατά τα άλλα, το καλλιτεχνικό στοίχημα παραμένει το ίδιο.

Πού παραπέμπει ο τίτλος «Εταιρότητα»;

Η έννοια της ετερότητας, με αφορμή μια γενικότερη κρίση ηθική και υπαρξιακή, το τελευταίο διάστημα χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα. Το Θέατρο «Εταιρότητα» ξεκινάει με τη φιλοδοξία να δημιουργήσει μία ομάδα (εξ ου και η «λοξή» γραφή, με «αι»), εστιάζοντας κυρίως στη διαφορετικότητα.

Ποιος είναι ο πυρήνας της νέας ομάδας;

Καταρχάς την ευθύνη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης μοιραζόμαστε από κοινού με τον Νίκο Σακαλίδη. Από κει και πέρα, ο πυρήνας της καινούριας της ομάδας είναι όλοι οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος στην παράσταση «Λυσιστράτη. Μία δολιοφθορά», είτε επί είτε εκτός σκηνής, και με τους οποίους θα συνεχίσουμε και στην επόμενη παραγωγή.

Αυτή η παράσταση θα είναι και το πρώτο άμεσο βήμα;

Ναι. Ξεκινάμε τον Γενάρη με τη «Λυσιστράτη» και επόμενο βήμα θα είναι το άπαιχτο μέχρι στιγμής στην Ελλάδα έργο του Χάουαρντ Μπάρκερ «12 Encounters with a Prodigy», σε μετάφραση της Έλσης Σακελλαρίδου και σκηνοθεσία του Νίκου Σακαλίδη. Πέραν των παραστάσεων, όμως, στο χώρο λειτουργεί Θεατρικό Εργαστήρι και διοργανώνονται Σεμινάρια (ήδη από το Νοέμβριο έχει ξεκινήσει ένα με θέμα τα «7 θανάσιμα αμαρτήματα»). Επιπλέον, την περασμένη εβδομάδα εγκαινιάσαμε τις Ανοιχτές Πρόβες, όπου ο θίασος προσκαλεί κάποιον ειδήμονα για να συζητήσει ένα κομβικό θέμα για την παράσταση που προετοιμάζεται, και η συζήτηση αυτή είναι ανοιχτή στο κοινό, ενώ στο χώρο έγινε και παρουσίαση του νέου βιβλίου του Σταύρου Ζαφειρίου. Γενικότερα, θέλουμε το υπόγειο να είναι τόπος συνάντησης, ανοιχτός και ετερόκλητος.

sinentefxi thomas velissaris foto2

Δίνει η Θεσσαλονίκη (εν μέσω κρίσης θα ξαναπώ) χώρο για τέτοιους τόπους συνάντησης;

Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει πολύ έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Εύχομαι όλη αυτή η πληθώρα να οδηγήσει από την πλευρά των δημιουργών σε σαφή καλλιτεχνικά σημεία αναφοράς.

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ- ΜΙΑ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ

Σε μια υπόγεια γιάφκα, στα χρόνια τα εμφυλιακά, λίγο πριν λίγο μετά, ένας θίασος γυναικών οργανώνει αντίσταση εφ’ όλης της ύλης. Ο στόχος τους ιερός: να απελευθερώσουν τον εξόριστο Έρωτα. Το όχημα αριστοφανικό: Λυσιστράτη. To τοπίο ελλαδικό: Αθήνα, Μακρόνησος, Επίδαυρος, Καστοριά, Ύψωμα 2523. Η μάχη με Θεούς, Ξένους και Τέρατα  θα δοθεί, και υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μνήμης, καθετί θα καταγραφεί.

Αυτός είναι ο πυρήνας του έργου  που θα ανοίξει το «χορό» των παραστάσεων στο θέατρο «Εταιρότητα» τον Ιανουάριο του 2015. Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι του Θωμά Βελισσάρη, τα σκηνικά και κοστούμια της Μαρίας Μυλωνά, η μουσική του Περικλή Βραχνού, η επιμέλεια κίνησης και οι χορογραφίες των Πόλυς Βόικου και Βελισσάρη. Ο ίδιος εξάλλου υποδύεται και έναν από τους ρόλους πλάι στους Μελίνα Γαρμπή, Αθηνά Γκούμα, Ευτυχία Καβαλίκα, Μαρίνα Καζόλη, Τζίμη Κούρτη, Μαργαρίτα Κούτοβα, Κωνσταντίνα Λιάκου, Ιόλη Ραγκούση, Ελένη Σαμαντζή, Κωνσταντίνο Χατζηκυπραίο. Θέατρο «Εταιρότητα», Χριστοπούλου 12. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 229249.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved