ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ 2015
Ο Ιούνιος 2015 είναι ίσως ο πιο καυτός της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Μέχρι το τέλος αυτού του μήνα θα πρέπει να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες που άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με βάθος δεκαετιών, και αυτές που άνοιξε αυτή η κυβέρνηση προσπαθώντας να μαζέψει τα πράγματα και να προσδιορίσει τα μέτωπα που ήταν ανοιχτά. Το πρόβλημα -πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και ψυχολογικό- είναι πολυσύνθετο. Θα προσπαθήσουμε να το προσδιορίσουμε και να το εκθέσουμε έτσι όπως πιστεύουμε ότι εκτίθεται στην ελληνική κοινωνία απαιτώντας όχι λύσεις, αλλά να δρομολογηθούν οι διεργασίες προς τη λύση του συνολικού προβλήματος.
Δε θα μείνουμε στους πολιτικάντικους λόγους πολιτικών που έχουν φέρει την Ελλάδα μέσα στο γκρεμό, κάνοντας τώρα επίθεση σε αυτά που υποστήριζαν χτες και δείχνοντας ότι έχουν ξεχάσει το παλιό τους τομάρι του κακού διαχειριστή της πολιτικής οικονομίας, όλα στελέχη των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων. Ούτε θα σταματήσουμε στα σχόλια, ειρωνικά και επιθετικά με ευγένεια, των πληρωμένων γραφίδων της συντήρησης. Θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τι υπάρχει πίσω απ’αυτές τις λέξεις, τι κρύβεται και, κατά συνέπεια, τι θα φανερωθεί μετά από καιρό.
Θα ξεκινήσουμε με κάποιες διαπιστώσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εκθέσουμε το πρόβλημα και να το αναλύσουμε διεξοδικά κατόπιν.
Θα αναφέρουμε ότι η ελληνική κοινωνία δεν αποτελείται από βλάκες. Όλοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς ή τι περίπου γίνεται. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι είναι απαθείς και θέλουν να πιστεύουν ότι κάποιος μεσσίας θα τους σώσει, χωρίς αυτοί να κάνουν τίποτε. Θα δούμε που έχει τις ρίζες της αυτή η μοιρολατρία.
Θα στρέψουμε τα μάτια μας στους Έλληνες διανοούμενους. Θα τους δούμε με σφραγισμένα τα στόματα, με ανοιχτά τα αφτιά και τα μάτια, σε πλήρη αδράνεια. Αυτή η κατάσταση είναι η πιο σημαντική για την ελληνική κοινωνία της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε το γιατί και να αναλύσουμε την δύναμη της αδράνειας που χαρακτηρίζει την κοινωνική δυναμική του καιρού μας.
Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα σύντομο απολογισμό. Αυτό θα μας πει πολλά για αλήθειες, ψέματα και προδοσίες πολιτικών που θα έπρεπε να βρίσκονται σε χειρότερη θέση απ’ότι αυτοί των καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων στο Γουδή. Θα ιχνηλατήσουμε έτσι την νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας μας βρίσκοντας τα ίχνη των σύγχρονων Εφιαλτών.
Θα μιλήσουμε για τη σύγχρονη αριστερά στην Ελλάδα προσπαθώντας να βρούμε τη δυναμική της, τις ιδεολογικές συντεταγμένες της, τις θέσεις της. Θα προσπαθήσουμε να δούμε για ποια αριστερά μιλάμε και σε ποιες ιδεολογικές αξίες της αναφερόμαστε.
Τελικά, θα αναζητήσουμε την ταυτότητα της Ελλάδας. Ίσως αυτό είναι το πιο σημαντικό, να δούμε το πρόβλημα και να το θέσουμε έτσι όπως είναι. Αυτό το ίδιο το πρόβλημα θα απαιτήσει να δρομολογηθούν διεργασίες για να προβληματιστούμε για τη λύση του.
Γιατί όμως τώρα; Μήπως γιατί είναι η πιο κρίσιμη χρονιά της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας; Μήπως γιατί η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι που θα καθορίσει το μέλλον των επόμενων γενιών; Μήπως γιατί είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την κοινωνία που παραλάβαμε και θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές; Μήπως γιατί είμαστε υπεύθυνοι πρώτα για τη δική μας στάση και μετά για αυτή των συμπολιτών μας; Μήπως γιατί θα πρέπει να πάψουμε να ακούμε και να πιστεύουμε τα παπαγαλάκια που προσπαθούν να μας παραπλανήσουν με ψεύτικες ελπίδες; Μήπως γιατί ζούμε, για μία ακόμη φορά, μία εμφυλιακή κατάσταση που απειλεί να καταστρέψει τα θεμέλια της κοινωνίας μας;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Θα αναφέρουμε συνοπτικά τα κομβικά σημεία της νεότερης ελληνικής ιστορίας που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας. Θα φτάσουμε έτσι στην εποχή μας έχοντας, πολύ γενικά, ένα ιστορικό σχεδιάγραμμα, σαν αναφορά σε αυτά που θα αναφέρουμε κατόπιν. Ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει σε αυτά τα γεγονότα για να ενημερωθεί πιο αναλυτικά, είτε μέσω του διαδικτύου είτε απ’τα βιβλία ιστορίας… Περισσότερα εδώ)
ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (H ιστορία δανεισμού της χώρας μας από τις «ξένες δυνάμεις» αρχίζει, πριν καν την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, με δύο γνωστά βρετανικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας» το 1824 και το 1825 για τις ανάγκες της Επανάστασης. Αναγκαστήκαμε δυστυχώς να προπληρώσουμε ένα μεγάλο ποσόν από αυτά για τόκους και προμήθειες και παραγγελίες πολεμικού υλικού που ουδέποτε έφτασε στη χώρα μας. Ένα ακόμα μέρος του δανείου καταναλώθηκε για τις εμφύλιες αναμετρήσεις μας, με αποτέλεσμα ένα πολύ μικρό μόνο μέρος αυτών των χρημάτων να χρησιμοποιηθεί τελικά για τους ουσιαστικούς σκοπούς της Επανάστασης. Τα ληστρικά αυτά δάνεια επέβαλαν σαν υποθήκη την εθνική κτηματική περιουσία… Περισσότερα εδώ)
Γιάννης Φραγκούλης
