ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ

ΠΡΩΤΟ ΓΑΛΑ

Το πρώτο γάλα (colostrum) φαίνεται ότι είναι σαν το συμπυκνωμένο γάλα. Είναι ένα μίγμα από εναπομείναντα κύτταρα στο στήθος και από γάλα που μόλις έχει δημιουργηθεί. Στο χρώμα είναι κίτρινο ως πορτοκαλί, μοιάζει με βούτυρο λιωμένο. Είναι παχύ και κολλώδες σαν σιρόπι από σφένδαμο. Το κίτρινο χρώμα του οφείλεται στην beta-carotene. Περιέχει αρκετή τέφρα, νάτριο, κάλιο, οξείδια του χλωρίου, πρωτεΐνες, παχύρευστο διάλυμα βιταμινών και ανόργανες ουσίες, δεν είναι ακόμα ένα ώριμο γάλα.

Το πρώτο γάλα περιέχει περίπου 58 Kcal/100cc, συγκρινόμενο με το ώριμο γάλα 70 Kcal/100cc. Παράγει ένα ενδιαφέρον καθαρτικό αποτέλεσμα στο έντερο του νεογνού, το οποίο βοηθά να φύγει το μηκώνιο. Το μηκώνιο μπορεί να είναι υπεύθυνο για τον ίκτερο του νεογνού, ο οποίος οφείλεται στην επαναρρόφηση της χολερυθρίνης.

Είναι κοινός τόπος η παρανόηση ότι όταν το μωρό παίρνει γάλα απ’τη μητέρα του την πρώτη ή και τη δεύτερη μέρα, τότε δεν λαμβάνει τίποτε. Ευτυχώς αυτό δεν είναι σωστό. Είναι δύσκολο, πάντως, να πείσεις μερικές μητέρες για την ανάγκη να δίνουν το γάλα τους από νωρίς και όταν πιστεύουν ότι το γάλα τους «δεν έρχεται». Επιπροσθέτως, κάποιοι πιστεύουν ότι το πρώτο γάλα είναι «κακό» γάλα και δεν είναι τροφή για το παιδί, η οποία θα έρθει όταν θα φτάσει το ώριμο γάλα. Πολλές γυναίκες φτάνουν στο σημείο να έχουν διογκωμένο στήθος μέχρι να πιστέψουν ότι υπήρχε γάλα για το παιδί.

Πάντως, αν η μητέρα δεν έχει διογκωμένο στήθος για κάποιο χρονικό διάστημα, μπορεί να πιστέψει ότι το γάλα της έχει φύγει. Αν βγάλουμε μία ή δύο σταγόνες απ’το πρώτο γάλα, απ’το στήθος της μητέρας, θα της δώσουμε μία δυνατή απόδειξη ότι τα στήθη της δεν είναι άδεια. Η μητέρα παράγει μικρή ποσότητα πρώτου γάλακτος στα πρώτα εικοσιτετράωρα, από 7 έως 123 ml. Το νεογνό παίρνει 7 έως 14 ml την κάθε φορά. Σταδιακά η αύξηση της ποσότητας επιτυγχάνεται την πρώτη μέρα και το ήμισυ της δεύτερης, ακολουθούμενη με τρομακτικές αυξήσεις των ποσοτήτων του γάλακτος, τη δεύτερη μέρα, αυτό θα συνεχιστεί μέχρι την τέταρτη μέρα. Την πέμπτη μέρα, μετά τον τοκετό, η παραγωγή του γάλακτος φτάνει περίπου στα 500 ml ανά εικοσιτετράωρο. Είναι προφανές ότι η φύση της μητέρας προετοιμάζει το γαστρεντερικό σωλήνα του νεογνού, σιγά-σιγά, μετά τη γέννα.

mitriko-gala-pos-paragetai-foto11

ΤΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΓΑΛΑ

Το μεταβατικό γάλα (transitional milk) ακολουθεί το πρώτο γάλα (colostrum). Μπορεί να εμφανιστεί 12 ώρες μετά την παράδοση και μπορεί να συνεχιστεί για 7 έως 14 ημέρες. Κρατάει λίγο απ’το κίτρινο χρώμα του πρώτου γάλακτος. Η περιεκτικότητα σε ανοσοσφαιρίνη, θερμίδες και πρωτεΐνες μειώνεται ενώ η λακτόζη και το ολικό λίπος αυξάνονται.

ΤΟ ΩΡΙΜΟ ΓΑΛΑ

Το ώριμο γάλα (mature milk), το οποίο εμφανίζεται τρεις μέρες μετά τον τοκετό, γίνεται η κυρίαρχη μορφή του γάλακτος απ’την ένατη μέρα. Περιέχει όσα στοιχεία χρειάζεται το μωρό, συμπεριλαμβανομένου και του νερού. Είναι βαρύτερο κατά 87% απ’το νερό. Ακόμα και τις πιο ζεστές μέρες, περιέχει την αναγκαία ποσότητα νερού που χρειάζεται το μωρό. Το ώριμο γάλα φαίνεται λεπτό και ελαφρά θολό, στο χρώμα, εάν το συγκρίνουμε με τη μορφή του ομογενοποιημένου γάλακτος της αγελάδας. Η μορφή του είναι κάπου ανάμεσα σε αυτή του γάλακτος της αγελάδας με αυτό της σόγιας, το οποίο είναι πιο αραιό και έχει διαφορετικό χρώμα απ’το ανθρώπινο γάλα. Το ώριμο γάλα έχει όλα τα θρεπτικά συστατικά για την κανονική ανάπτυξη και αύξηση του βάρους του μωρού. Το μητρικό γάλα καλύπτει όλες τις σιτιστικές ανάγκες του νεογνού για έξι μήνες.


Tagged:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved