17ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΑΛΛΑΣΜΕΝΟΙ

Φτάνουμε προς το τέλος, για την Παρασκευή έχουμε κάποιες ιδιαίτερες ταινίες, κάποιες που θα σας κλείσουν το μάτι στον προβληματισμό. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από νωρίς το μεσημέρι.

Τι θα γίνει αν ηχογραφηθεί ένα μουσικό κομμάτι σ’ένα κάστρο; Ο Arsen Dremovic, στην κροατική παραγωγή του 2014, «Σύγκρουση στο κάστρο», μας δείχνει το τι σημαίνει αυτό. Στήνεται ένα στούντιο σ’ένα κάστρο, τα όργανα, ο μεικτής, η κονσόλα και τα κρυφά μικρόφωνα που βρίσκονται παντού, ένα δίκτυο που γράφει όχι μόνο τη μουσική αλλά και τους ήχους του περιβάλλοντα χώρου, όλα αυτά κάνουν την ηχογράφηση που θα αναδείξει και το χαρακτήρα του κάστρου, όπως και της ιδιοκτήτριάς του. Θα το ακούσετε στην Τόνια Μαρκετάκη, στις 15.00.

Πίσω στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τη λήξη του, μετά την απελευθέρωση των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έφτασαν στη Σουηδία. Ο Magnus Gertten, με τη σουηδική παραγωγή «Κάθε πρόσωπο έχει ένα όνομα» (2015) μας μιλά για την ταυτοποίηση αυτών των ανθρώπων, για τη μετέπειτα ιστορία τους, θα συνδυάσει ακόμα αυτή την ιστορία με άλλες σύγχρονες που αφορούν όλες του μετανάστες, σύγχρονα θεία δράματα. Η κάμερα καλεί το θεατή στην εμπλοκή σ’αυτό το θέμα. Βυθιστείτε σ’αυτό, στη Φρίντα Λιάππα, στις 15.30.

Αργότερα, την ίδια μέρα, θα δούμε ότι η κρίση είναι παγκόσμια. Στη Βουλγαρία θα μας μεταφέρει η παραγωγή απ’τη Βουλγαρία των DanCovertκαι AndreAndrew, «Φλόγα». Οικονομική κρίση, αδιαφορία των κρατούντων, η αδράνεια του κόσμου, όλα αυτά οδηγούν κάποιους να εξεγερθούν. Το πιο χτυπητό παράδειγμα είναι ο Πλάμεν, ένας ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης, που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του, αυτοπυρπολούμενος. Σας θυμίζει κάτι; Στο Τζόν Κασσαβέτης θα τη δείτε, στις 22.30.

Τέλος, μία κριτική στα σύγχρονα σώου μπίζνες, η ταινία «Είμαι εδώ», της Lixin Fan, θα μας βάλει σε ένα τέτοιο παιχνίδι που διοργανώνεται στην Κίνα, το «Super Boy». Ποια είναι η ψυχολογία αυτών των ανθρώπων; Μπορεί ο διασκεδαστής να είναι ο εαυτός του; Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να ισορροπήσουν; Τις απαντήσεις στα ερωτήματά σας θα τις βρείτε στη Φρίντα Λιάππα, στις 23.30.

Με αυτά και με άλλα, θα πάμε για την επόμενη μέρα, την προτελευταία του Φεστιβάλ, σκεφτόμενοι ήδη ένα κάποιο απολογισμό του.

Γιάννης Φραγκούλης

Περισσότερα για το φεστιβάλ εδώ



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved