17ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ!

Οι προτάσεις μας για την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015 έχουν να κάνουν με τρεις τομείς: τη βία μέσα στην κοινωνία, τη μουσική και την πρωτοπορία στην τέχνη. Τέσσερις ταινίες που νομίζουμε ότι θα ικανοποιήσουν όλους τους θεατές.

Θα ξεκινήσουμε με το «Πιόνι», του Jean-Cosme Delaloye, μία ακόμη ελβετική παραγωγή του 2014 που, αυτή τη φορά θα μας πάει στη Νότιο Αμερική. Στη Γουατεμάλα οι απαγωγές, οι βιασμοί και οι δολοφονίες ανήλικων παιδιών είναι πολλές. Ο Ελβετός σκηνοθέτης αφήνει την ασφάλεια της χώρας του και πάει στην ανασφάλεια αυτής της χώρας. Κινηματογραφεί με άμεσο τρόπο, μας δείχνει όλη τη φρίκη και την αδιαφορία του κράτους. Ευαίσθητη ταινία που ακουμπά στο σήμερα και το δείχνει χωρίς να υποδείξει ή να προωθήσει μία ιδέα. Θα τη δείτε στον Παύλο Ζάννα, στις 17.30.

Ακολουθούν δύο ταινίες που αναφέρονται στην πρωτοπορία στην τέχνη. Η πρώτη απ’αυτές αναφέρεται στη ζωή και έργο της Σούζαν Σόνταγκ. Αμερικάνικη παραγωγή της Nancy Kates, «Σχετικά με τη Σούζαν Σόνταγκ» (2014), μπαίνει βαθιά μέσα στην ψυχολογία αυτής της ακτιβίστριας, της θεωρητικού, της κριτικού και της δημιουργού που πάλευε μέχρι το τέλος της ζωής της να νικήσει αυτό που θεωρούσε κακό στην κοινωνία, αυτό που την έτρωγε μέσα της, τον ίδιο το θάνατό της. Εξαιρετική η σκηνοθεσία, με παιχνιδιάρικο τρόπο μας βάζει στον αντισυμβατικό λόγο της Σόνταγκ, αλλά και την αντισυμβατική ζωή της, κάτι που θα ζήλευε κάθε άτομο που έχει τάσεις να αμφισβητεί τα «καλώς κείμενα». Θα εκπλαγείτε στη Φρίντα Λιάππα, στις 18.00.

Ακριβώς «δίπλα» έχουμε μία δανέζικη παραγωγή, «Φασμπίντερ-ν’αγαπάς χωρίς απαίτηση» (2015), του Christian Braad Thomsen. Δεν είναι ακριβώς βιογραφία. Ο σκηνοθέτης είχε πάρει αρκετές συνεντεύξεις απ’το Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (και ξερό ψωμί, θα έλεγε ο Πανούσης), τις οποίες δε δημοσίευσε ποτέ. Δεν ξέρουμε γιατί. Πήρε απ’αυτό το υλικό και έκανε μία προσωπική ταινία, σαν ημερολογιακή καταγραφή, που αφορά σε αυτό το σκηνοθέτη του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου που μας γοήτευε και εξακολουθεί να μας γοητεύει. Και αυτή η ταινία μας συγκινεί και αγγίζει τον ψυχικό μας κόσμο, το δικό σας θα τον αγγίξει στον Τζον Κασσαβέτη, στις 17.30.

Θα τελειώσουμε το πρόγραμμά μας με μία μουσική ταινία: «Ο γύρος του κόσμου σε 50 συναυλίες» (2014), ολλανδική παραγωγή της Heddy Honigman. 50 συναυλίες της Βασιλικής Ορχήστρας του Κονσερτχεμπάου που διοργανώθηκαν για να γιορτάσει τα 125 χρόνια της. Το πάθος για τη μουσική παντρεύεται με την αγάπη για την εξερεύνηση των ανθρωπίνων παθών, των διαφορών στους πολιτισμούς και στις κοινωνίες, όλο αυτό γίνεται ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο. Θα ταξιδέψετε μαζί της στον Σταύρο Τορνέ στις 20.30.

Καλές προβολές να ευχηθούμε και να βρούμε επιτέλους αυτό που ψάχνουμε τόσα χρόνια, αυτό το διαμαντάκι που θα μας ανοίξει ορίζοντες.

Γιάννης Φραγκούλης

Διαβάστε όλο το υλικό για το Φεστιβάλ εδώ



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved