FOXCATCHER

FOXCATCHER

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

Ο παλαιστής Μαρκ Σουλτζ, με τον επίσης ολυμπιονίκη προπονητή και αδερφό του Ντέιβ, δέχονται την πρόταση ενός εκκεντρικού δισεκατομμυριούχου να τους χορηγήσει τις προπονήσεις με όρο να μετακομίσουν μαζί του στο κτήμα Foxcatcher για να προετοιμαστούν για τους επόμενους ολυμπιακούς αγώνες. Ο ευεργέτης τους όμως με τη διαταραγμένη προσωπικότητα του θα τους οδηγήσει σε ένα διαφορετικό μονοπάτι από εκείνο που ονειρεύτηκαν να περπατήσουν.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Το foxcatcher είναι ένα εξαιρετικό θρίλερ χαρακτήρων με facade την υποπλοκή ενός αθλητικού δράματος. Από την πρώτη του προβολή στις Κάννες φλερτάρει -καθόλου αδικαιολόγητα- με σημαντικές διακρίσεις στα Όσκαρ (Τέιτουμ, Ράφαλο και Καρέλ είναι απλά εξαιρετικοί) και μέρα με τη μέρα κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Ο Μπένετ Μίλερ, δημιουργός του «Moneyball» και του «Capote», χρησιμοποιώντας το σήμα κατατεθέν του, την ήρεμη δύναμη, επιστρέφει με ένα εξαιρετικά κινηματογραφημένο θρίλερ χαρακτήρων εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα της ζωής του ολυμπιονίκη της πάλης Μαρκ Σουλτζ.

Ο Μίλερ, παρατηρεί με σεβασμό τον διπολικό κεντρικό χαρακτήρα, ως τρίτο μάτι, αποφεύγοντας κάθε είδος κριτικής. Επιλέγει να καταγράψει την ιστορία περισσότερο σαν παρατηρητής παρά ως αφηγητής που ξέρει τη λύση και προσπαθεί να εντυπωσιάσει με τις τεχνικές αφήγησης. Τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι, που λέει και ο σοφός λαός μας! Οι ήρωες, μαριονέτες των επιλογών τους, υποτάσσονται στη διαφθορά, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ή επιλογών. Η αθλητική άμιλλα εκτεθειμένη σε ένα εκτελεστικό απόσπασμα, με δεμένα μάτια, βρίσκεται στα μισά ενός αγώνα δρόμου, που από φυσική ορμή κατευθύνεται προς τον τερματισμό και όχι από πραγματική αναγκαιότητα. Ο επαγγελματικός αθλητισμός τρώει τα οράματα των παιδιών του αφήνοντας πίσω του σοκάκια σπαρμένα με ψίχουλα και χρυσόσκονη.

Το εξαιρετικά ερμηνευμένο και στημένο ψυχολογικό θρίλερ είναι μια ωρολογιακή βόμβα που ενώ ξέρεις ότι θα σκάσει μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους, οι δείκτες του ρολογιού της συνεχίζουν με επιδώσεις πρωταθλητών να αντιστέκονται στον χρόνο. Μια μοναδική έκπληξη που ανασυντάσσει την έννοια των θρίλερ. Αν ζούσε ο Κασσαβέτης, σίγουρα θα ζήλευε το «Foxcatcher»!

Η αλεπού τρέχει γρήγορα… ο σκύλος θα προλάβει να την πιάσει;

Η χρονιά κλείνει με το καλύτερο θρίλερ χαρακτήρων της δεκαετίας!
6/6
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved