ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ

ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Οι σύγχρονοι Γερμανοί σκηνοθέτες οργώνουν τον πλανήτη ψάχνοντας για θέματα πρωτότυπα και εξωτικά, δίνοντας και την ψυχή τους και τη ζωή τους γι” αυτόν τον σκοπό. Οι ανατρεπτικές τους φωνές ακούγονται διάσπαρτες μέσα στις βασικές θεματικές ενότητες του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.

Στο τμήμα «Πορτρέτα – ανθρώπινες διαδρομές» συναντάμε την προσωπογραφία μιας πολύ διάσημης ηθοποιού, που έφυγε πλήρης ημερών (Κάθριν Χέπμπορν – Η απίθανη Κέιτ). Σπουδαιότερη όμως θεωρώ την κατά φύσιν αποτύπωση του πιο επικούρειου Προέδρου κράτους (Πέπε Μουχίκα – Ένας πρώην ανθοκόμος), που θα ζήλευε ακόμη και ο κύριος Τσανς («Being there»). Ενός ζωντανού σκεπτόμενου ανθρώπου, που από ηγέτης των ανταρτών Τουπαμάρος, διανοούμενος και πολυδιαβασμένος, έφτασε τιμονιέρης μιας πλουτοπαραγωγικής χώρας και δίδαξε τρόπο σκέψης, στάσης και δράσης σε όλον τον πλανήτη.

Στο τμήμα «Μικρές Αφηγήσεις» θα δούμε τρεις ανατροπές. Σε ευρωπαϊκή πρεμιέρα το Πνεύμα Βερολίνου, ένα αλαλούμ μωσαϊκό μεθόδων πνευματικής αφύπνισης στη μίνιμαλ τέκνο μεγαλούπολη – σουπερμάρκετ ποικίλων ανατολίτικων διαλογισμών. Υπόθεση αναπηρίας και σεξουαλικής ετερότητας είναι οι τολμηρότατοι Ανθρωπιστές. Κι αν είναι ένα θέμα που μας αφορά άμεσα όλους, αυτός είναι σίγουρα ο Αμερικανός ανεξάρτητος ΠρογνώστηςΜάρτιν Άρμστρονγκ, που προβλέπει παγκόσμια κρίση δημοσίου χρέους την ερχόμενη 1η Οκτώβρη. Το μοντέλο των προγνώσεών του στηρίζεται στη μαθηματική σταθερά π, έναν άρρητο αριθμό, και μπορεί να φανερώσει τις αμερικανοκίνητες (και όχι μόνο) διεθνείς μηχανορραφίες του εικονικού παγκόσμιου χρήματος (γνωστές ως σχήματα ή πυραμίδες Πόντσι).

Στο τμήμα «Κοινωνία» μάς περιμένει ένας νέος λεβιάθαν ρωσικού τύπου με διεθνή πλοκάμια (οι λεγόμενοι Επιδρομείς). Η παγκοσμιοποίηση της ρευστοποίησης, άπληστο πολυκέφαλο τέρας που αλέθει περιουσίες και καταστρέφει οικογένειες, παραποιώντας, εξαπατώντας, εξορίζοντας, ενισχυμένη από τη δημόσια διαφθορά. Ο σκηνοθέτης της είναι Ρώσος ντοκιμαντερίστας που μετανάστευσε στο Ισραήλ, γνωστός μας από την προηγούμενη δουλειά του, «Οι αγώνες του Πούτιν».

Τέλος, στις «Όψεις του Κόσμου» θα βρούμε δυο συγκινητικές καταθέσεις. Το συγκλονιστικό «σιωπηρό» πορτρέτο μιας 10χρονης κωφάλαλης τσιγγάνας χορεύτριας (Η βασίλισσα της σιωπής), η οποία μεταγράφει μπολιγουντιανούς ρυθμούς σε μια χώρα που περιθωριοποιεί τους -ήδη υποβαθμισμένους- ρομά (Πολωνία). Και, κατακλείδα όλων, ένα ποίημα για τη Μαύρη Ήπειρο (35 αγελάδες κι ένα Καλάσνικοφ). Ένα αντισυμβατικό οδοιπορικό στη μαγεία των εικόνων της Αφρικής, που ο σκηνοθέτης του, Όσβαλντ φον Ριχτχόφεν, πλήρωσε δυστυχώς με την ίδια του τη ζωή.

Κώστας Γ. Καρδερίνης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved