ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Δημήτρης Μπασλάμ
Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη
Ο κοντραμπασίστας Δημήτρης Μπασλάμ είναι ένας μεταμοντέρνος Αίσωπος. Σπεσιαλιτέ του είναι οι φανταστικοί ήρωες, βγαλμένοι λες από κόμικς, οι οποίοι ζουν σε έναν παράλληλο παραβολικό κόσμο και προσπαθούν να μας περάσουν με χιούμορ και φαντασία κάποιο κωδικοποιημένο μήνυμα, με στόχο μια πιο ανθρώπινη ζωή. Τη δική μας.
Ο Γαργαληστής, ο Αγησίλαγος και τα Μουστοκούλουρά του, ένα κόκκινο μπαλόνι (Λέω να πετάξω…) η Θυμωμένη Μπετονιέρα και τώρα ο Χαρίτονος Φουξ που είναι Λυρικός Βαρύτονος. Όλοι τους θέλουν την ευτυχία μας και για να μας βοηθήσουν να μη χάσουμε το δρόμο προς αυτήν, μας διηγούνται τα προσωπικά τους παθήματα.
Οι περιπέτειες του Κυρίου Χαρίτονου επιλέγονται Τα παπούτσια του Βαρύτονου και έγιναν χοροθεατρική παράσταση, με αφήγηση για 2 ερμηνευτές, σε συν-σκηνοθεσία και χορογραφία του Δημήτρη Σωτηρίου. Μετά την παγκόσμια πρώτη του έργου στη νήσο των Φαιάκων, σειρά έχει τώρα η Νύφη του Θερμαϊκού. Έρχεται ανανεωμένη στο bLACKbOX (το παλιό σινέ Μετροπόλιταν, Β. Όλγας 65) για δέκα (10) μόνο παραστάσεις, από το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου. Δημήτρια μουσική, σωτήρια κίνηση, γεώργια αφήγηση, υψηλή υποδηματοποιία και… πνεύμα γιορτινό καλικάντζαρο.
Το δημοσιογραφικό team του Φιλμ Νουάρ προσέγγισε το μουσικοσυνθέτη, κειμενογράφο, συνσκηνοθέτη, παραμυθά Δημήτρη Μπασλάμ. Του υποβάλαμε τα ταπεινά σέβη μας και… μερικές περίεργες ερωτήσεις-παρατηρήσεις.
«Τα παπούτσια του Βαρύτονου» είναι για μεγάλα παιδιά;
Είναι πράγματι μια ιστορία για μεγάλα παιδιά. Από την άλλη αυτό είναι πολύ σχετικό μιας και ποτέ δεν καταλαβαίνουμε απόλυτα τι εισπράττει κάποιος βλέποντας μία παράσταση. Ειδικά αν είναι παιδί… Το κείμενο ναι, αφορά μεγαλύτερα παιδιά. Αυτό που είδα όμως στις παραστάσεις στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας είναι ότι αφορά έφηβους και μεγάλους ξεκάθαρα. Οι έφηβοι γιατί έχουν την αγωνία του στόχου και εμείς οι πιο μεγάλοι γιατί αντιλαμβανόμαστε καλύτερα την έννοια του λάθους. Έχουμε κάνει περισσότερα και ουσιαστικότερα στη ζωή μας.
Διακρίνω πολλές διαφορές από όλα τα υπόλοιπα έργα σου!
Το κείμενο κατευθύνει τις περισσότερες φορές -με αυστηρότητα θα έλεγα- τη συνέχειά του. Διαλέγεις τις εικόνες που έρχονται στο μυαλό σου σχεδόν τυχαία και απλά τις τοποθετείς. Μετά τον ήχο στο χώρο που περιγράφεις, η μουσική που πιθανόν να ακούγανε οι πρωταγωνιστές κ.τ.λ. Όπως λέει και ο Κύριος Μίκης, ο δάσκαλος της φωνητικής του κυρίου Χαρίτονου «Τραγουδάω και όλα δημιουργούνται από μόνα τους. Σαν θαύμα» Αυτός μιλάει βέβαια για τα γλυπτά που φτιάχνει από σπίρτα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
«Η Χορωδία του Χαρίτωνα» έπαιξε κάποιο ρόλο στη «σύλληψη» του Χαρίτονου;
Κανέναν. Το όνομα Χαρίτονος είναι ένα απλό καθημερινό όνομα όπως το Αμφίσημος και το Επίλεκτος; [σ.σ.: όχι, δεν είναι, ούτε κατά διάνοια! Και τα τρία αυτά είναι πρόσωπα του έργου.]
Όλες οι φωνές είναι αντρικές;
Το βρίσκω πάρα πολύ διασκεδαστικό να κάνω τις γυναικείες φωνές. Η γυναικεία μου πλευρά ίσως… τι να πω; Επίσης οι γυναικείες φωνές που κάνουν άντρες έχουν μεγαλύτερη δόση εξωστρέφειας κι αυτό είναι από τα ζητούμενά μου.
Το γραπτό κείμενο είναι διαφορετικό από το cd. Στην παράσταση εξελίσσεται;
Είναι πολύ διαφορετική η ροή ενός κειμένου που διαβάζει ο πιθανός αναγνώστης από οτιδήποτε άλλο. Η παράσταση, άρα η σκηνοθεσία της, δίνει έμφαση σε διαφορετικά κομμάτια. Άλλη η διαδοχή των εικόνων που έχει ο σκηνοθέτης στο μυαλό του. Με την ίδια λογική όταν υπάρχει μουσική πρέπει να συνυπάρχει με το δικό της τρόπο. Είναι κατά κάποιον τρόπο μια εξέλιξη της ιστορίας ακόμα και για το δημιουργό της.
Γιατί η ιστορία σου εκτυλίσσεται στην Κέρκυρα;
Ο συνδετικός μου κρίκος με την Κέρκυρα είναι ο Γιώργος Νικόπουλος, που είναι και ο αφηγητής της παράστασης και τώρα πια και ο δεύτερος ερμηνευτής της, ο Δημήτρης Πολίτης. Αν εξαιρέσεις το κουμ κουάτ του Κυρίου Λαυρέντη, του υποδηματοποιού του Κυρίου Χαρίτονου Φουξ, όλα τα άλλα είναι απλώς τυχαία.
Πώς χαρακτηρίζεις την παράσταση αυτή ως είδος θεατρικό; Όπερα; Οπερέτα;
Οπερέτα θα το κάνω στη συνέχεια, τώρα δεν είναι -αν και του πάει. Νομίζω το πιο κοντινό είναι το χοροθέατρο. Εμείς το ονομάζουμε αφήγηση για δύο χορευτές.
Υπάρχει σχέδιο περιοδείας;
Δεν σταματάω ποτέ τις παραστάσεις. Είμαστε συνέχεια σε περιοδεία. Σε όλη την Ελλάδα. Κάνω αυτό το πράγμα πάρα πολλά χρόνια και δεν νομίζω να το σταματήσω. Προσπαθώ απλώς να το κάνω όσο πιο εύκολο μπορώ.
Τι άλλο ετοιμάζεις μετά τον Βαρύτονο;
Ετοιμάζω έναν δίσκο με τραγούδια παίρνοντας αφορμή από το «Λέω να πετάξω». Ο κύκλος της ζωής μέσα από ένα μπαλόνι.
