ΨΥΧΟ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Lab’Attoir

26 – 29 Μαΐου 2016

Ένα ιδιαίτερο τετραήμερο project διοργανώνει στις 26 – 29 Μαΐου 2016 στο Lab’Attoirη «Ψυχολογία-Τέχνη», με τη συμμετοχή ειδικών των ψυχοκοινωνικών επιστημών, καλλιτεχνών, θεωρητικών και θεραπευτών.

Το project«Ψυχο-Αρχιτεκτονική» βλέπει την αίσθηση του εαυτού ως ένα αρχιτεκτόνημα που δημιουργείται τόσο μέσα απ’τη συνομιλία του ψυχισμού με την τέχνη, όσο και απ’το συνδυασμό της εσωτερικότητας με το εξωτερικό πεδίο. Όσοι συμμετέχουν θα βρεθούν μαζί με τους εισηγητές σ’έναν κοινό τόπο δημιουργίας όπου θα αναπτύξουν αυτήν την αίσθηση του εαυτού μέσα απ’τις ιδιαίτερες καλλιτεχνικές πράξεις.

Στο τετραήμερο, που απευθύνεται σε απόφοιτους και φοιτητές των Τμημάτων Εικαστικών Τεχνών, των Σχολών Καλών Τεχνών, των Τμημάτων Ψυχοκοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών (Ψυχολογία, Παιδαγωγική, Φιλοσοφία κλπ), θα υπάρχουν masterclasses, workshops και performancesγύρω από το θέμα

Η ΤΕΧΝΗ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η ανθρώπινη ανάγκη για δημιουργική έκφραση, είχε από πολύ παλιά εκφραστεί με ποικίλους τρόπους: Ο στολισμός του σώματος των ανθρώπων με ουλές, τατουάζ και κοσμήματα, η ζωγραφική των σπηλαίων, η χορογραφία των πέτρινων μονόλιθων, οι ψαλμωδίες, τα μασκαρέματα, ο χορός και η αφήγηση ιστοριών σε μια ημέρα γιορτής ή σε μια συνηθισμένη συνάθροιση… Όλα αυτά έδειχναν την έννοια της διττής φύσης της ανθρώπινης ζωής: ήταν σα με το να είναι κάποιος άνθρωπος, να έχει το δικαίωμα ή την υποχρέωση να υπερβεί τα ανθρώπινα όρια του σώματος και του νου και να θεσπίσει μια άλλη διάσταση.

Η τέχνη χρησιμοποιήθηκε εξαρχής ως ένα μέσο με σκοπό την επικοινωνία αλλά και ως θεραπευτικό εργαλείο. Αυτή η εσωτερική, υπερβατική φύση του σκοπού της τέχνης στον άνθρωπο συνδέεται με την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, επομένως καθορίζει και το ψυχικό πλαίσιο αναφοράς μας…

psy-art3

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Η σπουδαιότητα της ανθρώπινης υπόστασης, η αντίληψη που φέρουμε για τον εαυτό μας, η αίσθηση του εαυτού, έχει καλλιτεχνικές, φιλοσοφικές, ανατομικές, λειτουργικές, ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Μέσα στην πορεία του χρόνου η όμορφη, αποδεκτή, εξιδανικευμένη σχέση σώμα-εαυτός έχει αποκτήσει την  εικόνα ενός οικοδομήματος αίγλης. Παρά το ότι ο ιδανικός εαυτός είναι  μια ουτοπία, η διερεύνησή του θα έχει πάντα μια εξέχουσα θέση στην ανθρώπινη ιστορία.

Ζητούμενο, λοιπόν, αυτού του project είναι μια εικαστική προσέγγιση όλων αυτών (με ζωγραφική, κίνηση, γραφή, λογοτεχνία, μουσική) που θα  αποτελέσει ένα στοχασμό κι ένα είδος επικοινωνίας.

Η «Ψυχο-Αρχιτεκτονική», που θα απλωθεί στο πεδίο της συνείδησης του εαυτού και της (επανα)κατασκευής του μέσω της τέχνης, είναι ένα project που συντονίζει η Μαίρη Κλιγκάτση (διευθύντρια της λογοτεχνικής πολυδραστικής πλατφόρμας litart.gr και συντονίστρια εργαστηρίων δημιουργικής γραφής).

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

art@psycho-Architecture.com

psychotherapyart@yahoo.gr

psychologyart@gmail.com

2310 257070, 6970 898814.

Γιάννης Ιωαννίδης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved