O ΆΛΛΟΣ

Photo Based Mail Art

Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η εικαστική ομάδα TeeToTuM, διοργανώνουν τη διεθνή έκθεση Photo Based Mail Art και προσκαλούν καλλιτέχνες να «εικονοποιήσουν» τον «Άλλο».

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες δούλεψαν τα έργα τους μόνο σε χαρτί (απλό ή φωτογραφικό) και βασίστηκαν στην τεχνική της φωτογραφίας. Το αποτέλεσμα σχετίζεται με την τεχνική της φωτογραφίας ή υπονοείται η φωτογραφία ή χρησιμοποιείται επεξεργασμένη φωτογραφία για την παραγωγή νέου έργου ή κολλάζ φωτογραφιών ή οτιδήποτε περιλαμβάνει φωτογραφία. Συμμετέχουν 115 καλλιτέχνες από 22 χώρες, με περισσότερα από 200 έργα, που με βάση/αφορμή τη φωτογραφία, πραγματεύονται το θέμα του «άλλου». Τα έσοδα από την πώληση των έργων θα διατεθούν για την υποστήριξη της δράσης του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης.

Η Αλέκα Τσιρώνη, μέλος του ΔΣ του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, γράφει μεταξύ άλλων για την έκθεση:
«…Στην τέχνη, η εικόνα των ανθρώπων (ως μονάδες και ως σύνολα) και το αυτοπορτραίτο κατέχει μία διαχρονική αξία, όπως και στη συνείδησή μας άλλωστε. (Αυτό)προσδιοριζόμαστε σχεδόν πάντα ως προς τους άλλους, η αντίληψη του εαυτού μας προκύπτει σε ένα βαθμό σε συνδιαλλαγή με τους άλλους, λειτουργούμε αναφορικά με τους άλλους. Ισχύουν όλ’ αυτά ή σε ποιο βαθμό; Μας ενδιαφέρουν ουσιαστικά ή όχι;…

…Γιατί τελικά ο «άλλος» είναι:  Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο εραστής, ο συνοδοιπόρος, ο ομοϊδεάτης, ο συνάδελφος, ο γείτονας, ο συγκάτοικος, ο συγγενής, ο εχθρός, ο αντίπαλος, ο μισητός, ο ξένος, ο περιθωριακός, ο κυρίαρχος, ο αποκλίνων,  ο φτωχός, ο πλούσιος, ο μορφωμένος, ο αμόρφωτος, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο μετανάστης, ο ομοεθνής, ο νόμιμος, ο παράνομος, ο άντρας, η γυναίκα, ο διαφορετικός, ο όμοιος, ο σύμφωνος και ο διαφωνών, ο πιστός κι ο άπιστος,  Αυτός που βλέπω, αυτός που φαντάζομαι κι αυτός που είναι. Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός».

photography-tefxos-100-foto2

Η Γεωργία Γρηγοριάδου, εκπρόσωπος της  εικαστικής ομάδας TeeToTuM, απάντησε στις ερωτήσεις μας…

Πόσο γνωστή είναι η mail art στην Ελλάδα;

Γενικά στην Ελλάδα δεν είναι πολύ διαδεδομένο το κίνημα της mail art. Τα μέλη που ασχολούνται συστηματικά είναι πολύ λίγα. Οι περισσότεροι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ξέρουμε ποιος κάνει mail art, συστηματικά ή περιστασιακά. Υπάρχει η ένωση, το Ιuoma (International union of mail artists) στο Internet, που ουσιαστικά είναι η κοινότητα των mail-artists. Μέσω της σελίδας αυτής στο Internet μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει μέλος, και κοινοποιώντας την ταχυδρομική του διεύθυνση να αρχίσει να στέλνει και να δέχεται mail art. Μικρός είναι, επίσης, και ο αριθμός τον εκδηλώσεων που διοργανώνονται στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες.

Ήταν ικανοποιητική η ανταπόκριση των καλλιτεχνών στο κάλεσμα;

Γενικά οι mail artists ανταποκρίνονται σε καλέσματα και ειδικά όταν το θέμα είναι ενδιαφέρον και έχει κάποιο σκοπό. Μεγαλύτερη ήταν η ανταπόκριση των μελών από το εξωτερικό. Εκτός από τους Έλληνες φωτογράφους, οι Έλληνες mail artists είναι λίγοι και ξεχωρίζουν τόσο οι δουλειές τους όσο και ο τρόπος που τις στέλνουν: είναι πιο εξοικειωμένοι με τις έννοιες ταχυδρομείο, γραμματόσημο, φάκελος…

Ποιος ο ρόλος του «Άλλου» στη ζωή μας;

Πολύ σημαντικός. Είναι συνύπαρξη, συμβίωση, παρέα, είναι η κοινωνικότητά μας, η ζωή μας όλη. Όλοι μας εξαρτιόμαστε από τους «άλλους» σε ένα μεγάλο βαθμό, και «οι άλλοι» εξαρτώνται από εμάς. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να υπάρξουμε αν δεν υπάρχει «ο άλλος», αλληλοεξαρτιόμαστε, αλληλοϋποστηριζόμαστε, συμβιβαζόμαστε.

Σε ποιο βαθμό η mail art θα μπορούσε να γίνει το «όχημα έκφρασης» του καλλιτέχνη στην εποχή της κρίσης στη χώρα μας;

Στη mail art υπάρχει ελευθερία δημιουργικής έκφρασης. Κανείς δεν σε κρίνει και δεν κρίνεις κανέναν. Η ανταλλαγή είναι εθελοντική και δίνει τη δυνατότητα στο δημιουργό να εκφραστεί ελεύθερα, να πειραματιστεί. Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή η mail art στην Ελλάδα και οι καλλιτέχνες να διστάζουν να συμμετέχουν. Μέσα όμως από την ελευθερία που δίνει, τις απεριόριστες δυνατότητες έκφρασης, θα έλεγα ότι αποτελεί ψυχοθεραπεία του πνεύματος και ειδικά τη δύσκολη αυτή εποχή της κρίσης που περνάμε. Από την άλλη, η δυνατότητα προσφοράς από τον δημιουργό – καλλιτέχνη χωρίς αντάλλαγμα, για τη συγκέντρωση χρημάτων για καλό σκοπό, όπως στην 1η Διεθνή photo based mail art, έχουμε τη δημιουργία του καλλιτέχνη από τη μια πλευρά και την ικανοποίηση τού να προσφέρει κάποιος με όποια μέσα διαθέτει και μπορεί να βοηθήσει. Με αυτόν τον τρόπο η mail art εμπλέκει και το κοινό, οπότε η ιδέα της δημιουργικότητας συνδυασμένη με την προσφορά, πολλαπλασιάζει την αξία μιας καλής ιδέας, ευαισθητοποιώντας και άλλους, που με δικά τους μέσα και δυνάμεις παρακινούνται να αναλάβουν δράση.

photography-tefxos-100-foto3

Mailart (επίσης γνωστή ως Postalart και Correspondenceart): Πρόκειται για ένα κίνημα τέχνης που βασίζεται στην ανταλλαγή  μικρού μεγέθους έργων τέχνης μέσω ταχυδρομείου μεταξύ των καλλιτεχνών. Για πρώτη φορά αναπτύχθηκε από το κίνημα Fluxus τη δεκαετία του ’50 και του ’60 και συνέχισε να αναπτύσσεται ως παγκόσμιο κίνημα μέχρι σήμερα. Στα υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται στη mail art περιλαμβάνονται οι ταχυδρομικές κάρτες, το χαρτί, κολάζ από ανακυκλωμένες εικόνες και αντικείμενα, σφραγίδες. Επίσης μπορεί να περιλαμβάνονται η μουσική, η sound art, η ποίηση και οτιδήποτε μπορεί να χωρέσει σ” ένα φάκελο και να σταλεί με το ταχυδρομείο. Η mail art θεωρείται τέχνη από τη στιγμή που αποσταλεί. Οι mail artists συχνά συμμετέχουν σε θεματικές ή τοπικές εκθέσεις, συνήθως χωρίς να περνούν από κριτική επιτροπή.

http://fkth.gr/photo-based-mail-art/

https://www.facebook.com/groups/Photobasedmailart/

Ομαδική έκθεση «Ο Άλλος» – Photo Based Mail Art. Διοργανωτές: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και Εικαστική Ομάδα TeeToTuM. Γκαλερί ΤΕΤΤΙΧ (Τσιμισκή – Διαλέτη 3). Ανοιχτά: Δευτέρα έως και Παρασκευή 18:00 – 21:00 και Σάββατο 11:00 – 14:00. Κυριακές και γιορτές κλειστά.

Θανάσης  Ράπτης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved