ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ
Διαβάζουμε την είδηση προσεχτικά. Τη διαβάζουμε απ’την αρχή και μετά απ’το τέλος προς την αρχή. Ακόμη πιο προσεχτικά. Έτσι βλέπουμε αυτά που κρύβονται πίσω απ’τις λέξεις. Πίσω απ’το πρώτο νόημα. Και βλέπουμε το αόρατο. Ας δούμε τι λέει.
«Σε ιερό προσκύνημα τέθηκαν οι παντόφλες του γέροντα Παΐσιου με πρωτοβουλία κύπριου ιερέα, κάνοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να παίρνουν φωτιά αναδημοσιεύοντας την εικόνα με πλήθος αρνητικών σχολίων.
Πρόκειται για ένα ζευγάρι πλαστικές καλοκαιρινές ανδρικές παντόφλες, οι οποίες τοποθετήθηκαν μέσα σε μια ξύλινη θήκη. Στο πάνω μέρος του ξύλινου κουτιού τοποθετήθηκε μια εικόνα του γέροντα Παϊσίου, ο οποίος αγιοποιήθηκε με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
«Ήταν λάθος μου που δεν ενημέρωσα πριν την Μητρόπολη» είπε μιλώντας στο orthodoxia.info ο κύπριος κληρικός. Παραδέχθηκε πως υπήρξαν αντιδράσεις και στην Κύπρο, ενώ η Μητρόπολη Λεμεσού στην οποία ανήκει ο ναός που πραγματοποιήθηκε το προσκύνημα κάλεσε τον ιερέα για εξηγήσεις.
Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν οι παντόφλες του γέροντα Παΐσιου αποσύρθηκαν.».
Πρώτη εντύπωση: Ο αφελής ιερέας δεν κατάφερε να αξιολογήσει την κατάσταση και υπέπεσε σε σφάλμα. Ήθελε να φέρει κοντά το εκκλησίασμα σε ένα σύγχρονο άγιο και, αυτό, να πάρει κάτι πνευματικό απ’τον πνευματικό πλούτο του μοναχού που αναπαύτηκε πριν λίγα χρόνια.
Πρώτη ένσταση: Πόσες φορές μια θαυματουργή εικόνα, ένα άγιο λείψανο, το χέρι, το πόδι ή κάτι άλλο, ενός αγίου δεν έχει κάνει το γύρο της Ελλάδας και πόσες φορές δεν είδαμε ουρές πιστών για να προσκυνήσουν. Πιστοί. Εύπιστοι. Πειθόμενοι στις βουλήσεις και στις εντολές των θρησκευτικών ηγετών. Πρόσφατο παράδειγμα ο «Ακάθιστος Ύμνος», η εικόνα της Παναγίας στον Άγιο Δημήτριο, που έκανε ουρές πιστών.
Δεύτερη εντύπωση: Ήταν πρωτοβουλία του ιερέα; Μήπως άκουσε την εντολή του Μητροπολίτη ο οποίος τον έστυψε με τη μία για να «βγει λάδι» η θρησκευτική τοπική ηγεσία; Από πού κι ως που ένας ιερέας αναλαμβάνει μόνος του μία τέτοια πρωτοβουλία;
Τρίτη εντύπωση: Ωραία. Ο άλλος απλώνει την πραμάτεια του και την προτείνει στο λαό. Στο πλαίσιο της δημοκρατίας δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν δεν γουστάρεις απλά δεν πηγαίνεις. Κρίνεις την πράξη αλλά δεν διώκεις. Και, πάντως, «δεν χτυπάς το σαμάρι για να ακούσει το γαϊδούρι». Αυτό λέει η ηθική.
Τρίτη ένσταση: Είναι η πρώτη φορά που η εκκλησία γίνεται εμπορικό κατάστημα; Κάθε Κυριακή δεν είναι έτσι; Πως έγινε αυτή η τεράστια περιουσία της εκκλησίας;
Τέταρτη εντύπωση: Αν ο πελάτης δε θέλει δεν πηγαίνει. Αν όμως πηγαίνει και δε θέλει, κατά βάθος, τότε πλανάται εύκολα. Αν φτάνει εκεί και επιθυμεί να το κάνει, τότε γιατί διαμαρτύρεται μετά; Δεν είναι συνένοχος;
Τέταρτη ένσταση: Αν ο ιερέας έκανε αυτή την άνομη πράξη, τότε γιατί δεν τιμωρήθηκε παραδειγματικά, αντίθετα, αυτός ο χρήστης του διαδικτύου που «έβγαλε» τον άγιο Παστίτσιο, έμμεση αναφορά στον Παΐσιο, μπήκε στη φυλακή.
Σε τι διαφέρουμε απ’τους φανατικούς μουσουλμάνους που φέρονται, απ’ότι λένε, σα χαζοί; Μήπως ο φανατισμός μας έχει κλείσει τα μάτια και δε βλέπουμε την έλλειψη του πνευματικού στη χριστιανική θρησκεία; Δε βλέπουμε ότι έχουμε να κάνουμε πλέον με μία μπίζνα και ένα αισχρό ανιμισμό;
Γιάννης Φραγκούλης
