ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ

Αμφιπολίες…

Το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές…

2 Οκτωβρίου 2014. Κι όμως, σε πείσμα των καιρών, έτσι για να τη «σπάσουμε» σε όσους έχουν φέρει εμάς, εσάς, όλους μας στη δεινή θέση του να αναρωτιόμαστε καθημερινά αν ακουμπήσαμε επιτέλους τον πάτο του βαρελιού και μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες… αποφασίσαμε και προχωρούμε στην έκδοση (για 4η συνεχή χρονιά) του φιλμ νουάρ.

Είμαστε από πέρυσι δεκαπενθήμεροι, με εξαίρεση τη φεστιβαλική περίοδο, όταν –τηρώντας ευλαβικά την αγαπημένη μας συνήθεια- κυκλοφορούμε πριν, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τη μεγαλύτερη πολιτιστική εκδήλωση της πόλης μας. Θα παλέψουμε να τηρήσουμε έστω αυτή τη χρονική δέσμευση και πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε να σας κάνουμε παρέα στις σκοτεινές αίθουσες, στα θέατρα, στις μουσικές σκηνές και στους συναυλιακούς χώρους, αλλά και στις γκαλερί, στα καφέ – μπαρ, στους ζωτικούς τόπους της Θεσσαλονίκης.

Είμαστε λίγο ντεμοντέ, γιατί αγαπάμε αυτό το «ξεπερασμένο» χαρτί, ως τρόπο επικοινωνίας, γιατί κόντρα στις ευκολίες του διαδικτύου έχουμε ως σταθερή προτεραιότητα την έντυπη μορφή μας. Όμως, με τη βοήθεια καλών φίλων της εφημερίδας μας, φέτος θα μας διαβάζετε ήδη από τούτο το τεύχος και στο ίντερνετ. Σιγά – σιγά όλα γίνονται, αρκεί να μην εκλείψουν η επιμονή και η υπομονή…

Ζούμε σ’ ένα κόσμο μαγικό / Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό / Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει / Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει…

Οι στίχοι αυτοί του Μπάμπη Τσικληρόπουλου, από την Ελένη του Θάνου Μικρούτσικου σηματοδοτούν σήμερα (28 χρόνια αφότου πρωτοτραγουδήθηκαν από τη Χαρούλα Αλεξίου) πολύ περισσότερο από ποτέ την ψευτιά που μας περιβάλλει. Τις υποσχέσεις που κανείς δεν τήρησε, τις ελπίδες που έσβησαν, τα όνειρα που χάθηκαν. Κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων κορόιδεψαν και κοροϊδεύουν, σε τέτοιο βαθμό που ουδείς πια δίνει βάση ακόμα και σε αδοκίμαστες πολιτικές και προτάσεις, απορρίπτοντάς τες αυτόματα, βάσει πρότερων δεδικασμένων.

Τα κόμματα που μας συντρόφεψαν, ειδικά εμάς τους σαραντάρηδες (και βάλε!) από τη μεταπολίτευση, συνεχίζουν να μας ρουφούν το αίμα, σαν γνήσια βαμπίρ που αναζωογονούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μην έχοντας, μάλιστα, πια να μας προσφέρουν κάτι πέρα από τη σαδιστική τους προσέγγιση στην καθημερινότητα, αφού το μόνο που βλέπουν πάνω μας -και ορέγονται- είναι τα σχεδόν άδεια πορτοφόλια στις τσέπες μας, στρέφουν με περισσή ευκολία το βλέμμα των τηλεοπτικών καναλιών (άρα και το δικό μας;) αλλού…

«Πώς θα ξεπεραστεί ανώδυνα η αφαίμαξη του ΕΝΦΙΑ; Τι να δώσουμε στο λαό; Άρτον; Δύσκολα! Θεάματα; Χλωμό να βρεθούν σύγχρονα που να αποσυντονίσουν τόσο πολύ τη λογική σκέψη των πολιτών. Άρα; Προστρέχουμε στην πάντα θελκτική ιστορία μας, του θυμίζουμε τα περασμένα μεγαλεία, τον γεμίζουμε με… Αμφιπολίες!»… Και η ζωή του νεοέλληνα συνεχίζεται κάποια μέτρα κάτω από τη γη, είτε στον τύμβο Καστά είτε στον τύμβο του μετρό που θα τελειώσει το 2021 (για να συμπέσει με τα 200 χρόνια από την επανάσταση του ’21) ή το 2022 (για να μην ξεχνάμε τη… Μικρασιατική καταστροφή)!

Δημοσθένης Ξιφιλίνος

Διαβάστε:

Χρύσα Τζελέπη-Άκης Κερσανίδης (συνέντευξη)

Νίκος Κουτσογιάννης (συνέντευξη)

Black box

Συναυλίες

Parov Stelar Band

Ταινία της εβδομάδας

Ταινία «Ιστορίες για αγρίους»

Ταινία «Xenia»

Ταινία «Καλώς ήλθες στη Νέα Υόρκη»

Ταινία «Rio, I love you»

Ταινία «Ο αξέχαστος μήνας»

Ταινία «Ο μικρός Νικόλας πάει διακοπές»

Ταινία «The equalizer»

Ταινία «The guest»

Ταινία «Το παιδί με την κουρδιστή καρδιά»

tv screen

videodrome

 



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved