TV SCREEN MAKES YOU FEEL SMALL

TV Screen Makes You Feel Small…

Η τηλεοπτική γωνιά του «Φίλμ Νουάρ»…

Better Call Saul

Δημιουργοί: Βινς Γκίλιγκαν, Πίτερ ΓκουλντΠρωταγωνιστούν: Μπομπ Όντενκιρκ, Τζόναθαν Μπανκς, Μάικλ ΜακΚίν, Ρία Σίχορν. Με τον όρο «spin-off» στην τηλεόραση εννοούμε μια σειρά που βασίζεται στην ιστορία ή τους χαρακτήρες μιας άλλης, προϋπάρχουσας σειράς. Αυτό, όταν θέλουμε να κρατήσουμε τους τύπους. Γιατί αν είμαστε ειλικρινείς, με τον όρο αυτό συνήθως εννοούμε αυτό που στην Ελλάδα λέμε «αρπαχτή». Μια επιτυχημένη σειρά τελειώνει και οι δημιουργοί βρίσκουν τρόπο να εκμεταλλευτούν λίγο ακόμα τη χήνα με τα χρυσά αυγά φτιάχνοντας άλλη μια σειρά που ασχολείται με κάποιον (ή κάποιους) από τους χαρακτήρες της αυθεντικής.

Για ευνόητους λόγους, σπάνια το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό. Όποιος θυμάται το Joey, καταλαβαίνει. Το Better Call Saul είναι spin-off μιας από τις καλύτερες σειρές στην ιστορία της τηλεόρασης, του Breaking Bad. Ως εκ τούτου, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα ήταν από μετρίως αδιάφορο. Κακό δεν θα μπορούσε να είναι, λόγω χαρακτήρων και συντελεστών. Αλλά ναι, έμοιαζε στα μάτια μου μια προσπάθεια να ξεζουμίζουμε λίγο ακόμα το Breaking Bad. Τέσσερα επεισόδια αργότερα, στέκομαι (δε με βλέπετε, αλλά στέκομαι) ενώπιον σας μετανιωμένος.

Δεν είναι ότι πρόκειται για αριστούργημα, αλλά είναι σίγουρα καλό, προσεγμένο και επ’ ουδενί αρπαχτή. Οι δύο δημιουργοί, υπεύθυνοι και για το έπος του Γουόλτερ Γουάιτ, προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό το ύφος και το ρυθμό του Breaking Bad, προσαρμόζοντας ωστόσο τον τόνο σε κάτι πιο διασκεδαστικό, πιο ανάλαφρο. Και κάνουν την έξυπνη επιλογή: αφήνουν το τρομακτικό ταλέντο του Μπομπ Όντενκιρκ να τους πάρει στις πλάτες του. Ο Όντενκιρκ, ο τύπος που ενσάρκωσε τον Σάουλ Γκούντμαν στο Breaking Bad κατορθώνοντας να κυριαρχήσει/κλέψει/σαρώσει κάθε σκηνή στην οποία έμπαινε με τις μπάντες, φτύνοντας τετρακόσιες λέξεις το λεπτό, είναι πια σεσημασμένος: δεν μας ξαφνιάζει το ερμηνευτικό του εύρος, ούτε και η ανεξήγητη αγάπη που τρέφει για αυτόν ο φακός.

Απαλλαγμένος από την πίεση που προκαλεί η ανάγκη να λάμψεις έχοντας περιορισμένο χρόνο και σκηνές σε κάθε επεισόδιο, όπως συνέβαινε στο πλευρό του Μπράιαν Κράνστον, απολαμβάνει κάθε στιγμή της νέας εμπειρίας. Η κάμερα δεν ξεκολλάει από το μονίμως κουρασμένο, αγχωμένο και προβληματισμένο του πρόσωπο και εκείνος σολάρει ανεμπόδιστος, παραδίδοντας μια ξεχωριστή ερμηνεία. Αυτό όμως που δίνει το κάτι παραπάνω, είναι ότι η σειρά αποφεύγει την πεπατημένη της «πηγής» της.

tv screen makes you feel small tefxos 98 foto2

Θα μπορούσαμε να βλέπουμε τις περιπέτειες του Σάουλ Γκούντμαν και να μας διασκεδάζουν οι μονόλογοι του Όντενκιρκ. Όχι, κύριοι. Η πλοκή τοποθετείται 7 χρόνια νωρίτερα. Ο Σάουλ δεν είναι (ακόμα) Σάουλ, ο Μάικ κόβει εισιτήρια στο πάρκινγκ των δικαστηρίων και, κάπου στην Αλμπουκέρκη, ο Γουόλτερ Γουάιτ πιθανότατα διδάσκει τον περιοδικό πίνακα στους μαθητές του. Μία κομπίνα τη φορά, βλέπουμε τον Τζέιμς ΜακΓκίλνα «μεταμορφώνεται» στον Σάουλ Γκούντμαν. Ιδρωμένος, κουρασμένος, πασχίζοντας να βρει έναν τρόπο να εκμεταλλευτεί το «ταλέντο» του. Και στην πρώτη παρατυπία που αποδίδει, στέκεται πάνω από μερικές δεσμίδες δολάρια και μονολογεί: «πάνω σε αυτήν την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου». Η διαδρομή προβλέπεται άκρως ενδιαφέρουσα. Κι εγώ θα την ακολουθήσω.

Γρηγόρης Μυστιλιάδης

Next

Την Πέμπτη 5 Μαρτίου, αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Όχθες», του Πάνου Καρκανεβάτου, με τους Ανδρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Μαυρίδου και Γιάννη Καλατζόπουλο, «Στα χρόνια της βίας» (A Most Violent Year), του ΤζέιΣι Τσάντορ, με τους Όσκαρ Άιζακ, Τζέσικα Τσαστέιν και Άλμπερτ Μπρουκς και «Focus», των Γκλεν Φικάρα και Τζον Ρέκουα, με τους Γουίλ Σμιθ, Μάργκο Ρόμπι και Ροντρίγκο Σαντόρο.Την Πέμπτη 12 Μαρτίου, αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Σταχτοπούτα» (Cinderella), του Κένεθ Μπράνα, με τους Λίλι Τζέιμς, Κέιτ Μπλάνσετ και Στέλαν Σκάρσγκαρντ, «Wild Card», του Σάιμον Γουέστ, με τους Τζέισον Στέιθαμ, Μίλο Βεντιμίλια και Σοφία Βεργκάρα και «Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου, με τους Στέλιο Μάινα, Αδάμ Μπουσδούκο και Μαρία Ναυπλιώτου.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved