ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

η αμφισβήτηση της εξουσίας

Τζίμης Πανούσης: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Ο Τζίμης Πανούσης,  Αθήνα 12 Φεβρουαρίου 1954-Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 2018- ήταν Έλληνας τραγουδοποιός. Ηθοποιός, γνωστός για τη σάτιρα και τον καυστικό και αθυρόστομο στίχο του. Στο στόχαστρο του λόγου του ήταν οι διάφορες μορφές εξουσίας. Απ’όπου και αν προέρχονταν. Τα παρατσούκλι του, από τους θαυμαστές του, ήταν «Τζιμάκος».

Γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς, το Θεόδωρο και τη Φωτεινή, στην Αθήνα. Μεγάλωσε στο Χολαργό. Το 1973 βρήκε, από αγγελία, δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μουσική, την υποκριτική, το θέαμα και τη συγγραφή βιβλίων. Από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής του με την τέχνη φάνηκε ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του. Στη μουσική, αν και αυτοδίδακτος, έκανε πολύ μεγάλες επιτυχίες. Κινούμενος, κυρίως, στη ροκ σκηνή.

Τζίμης Πανούσης

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Μουσικά δήλωνε αυτοδίδακτος και έπαιζε λίγο απ’όλα. Πρώτες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής έγιναν με το σχήμα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα». Όταν ακόμα ήταν στο γυμνάσιο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 σχημάτισε το συγκρότημα «Μουσικές Ταξιαρχίες». Σε αυτό ανέλαβε τα φωνητικά, τους στίχους και τη μουσική. Πλαισιώθηκε από τους Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα), Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο) και Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα). Στη συνέχεια προστέθηκε στη σύνθεση του συγκροτήματος και ο Βαγγέλης Σβάρνας (σαξόφωνο).

Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο Skylab στην Πλάκα. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά είναι ο δίσκος «Μουσικές Ταξιαρχίες» που κυκλοφόρησε από τη MINOS-EMI το 1982. Όσοι ήμασταν τότε θαμώνες στην Πλάκα θυμόμαστε αυτή την ιστορική μουσική σκηνή -η οποία άλλαξε κάμποσες φορές μουσικό χαρακτήρα-, είχαμε δει εκτός από τις «Ταξιαρχίες» και άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες της ροκ σκηνής.

Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το «Disco Tsoutsouni». Ακολούθησε το 1984 ο δίσκος «Αν η Γιαγιά μου είχε ρουλεμάν», μερικοί στίχοι του οποίου λογοκρίθηκαν. Το επόμενο έτος το «Hard Core», από ζωντανή ηχογράφηση. Νωρίτερα, το 1983, οι «Μουσικές Ταξιαρχίες» καμουφλάρονται κάτω από το όνομα «Alamana’s bridge». Συμμετέχουν στο δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ «Made in Greece Vol.1». Παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο «Κάγκελα παντού» (1986) ο Πανούσης αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του.

Τζίμης Πανούσης

 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΙΕΡΑ

Το 1987 κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος από την MINOS-EMI, «Χημεία και τέρατα». Οι επόμενοι δύο δίσκοι «Δουλειές του κεφαλιού» («The greatest kitsch live!» (1990) και «Ο Ρομπέν των χαζών», από ζωντανή ηχογράφηση του 1992. Κυκλοφορούν από τη Music Box International. Το «Vivere pericolosamente», κυκλοφορεί από τη Warner, το 1993. Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο «Με λένε Πόπη», από ζωντανή ηχογράφηση. Κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό «Μετρό», το 2002, το ολιγόλεπτο CD «Δείγμα δωρεάν». Με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.

Στις 20 Γενάρη του 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό DVD με ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης «Της Πατρίδας μου η σημαία». Δόθηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Την άνοιξη του 2015 οι Μουσικές Ταξιαρχίες επανενώθηκαν για μια σειρά εμφανίσεων στο Κύτταρο μετά από 30 χρόνια απουσίας.

ΤΖΙΜΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Πέρα από τη μουσική ο Τζίμης Πανούσης είχε ασχοληθεί κατά καιρούς με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση. Λιγότερο με τον κινηματογράφο. Είχε μια δεκαπεντάχρονη ιστορία σα ραδιοφωνικός παραγωγός. Στους ραδιοσταθμούς Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης, ΣΚΑΪ 100.3FM, City FM 99.5. Η τηλεοπτική εκπομπή του «Κορίτσια ο Τζίμης» επρόκειτο να μεταδοθεί από την τότε ΕΤ2 το 1995. Τελικά «κόπηκε». Ωστόσο στιγμιότυπά της έχουν κατά καιρούς παρουσιασθεί. Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών συνεντεύξεών του.

Τζίμης Πανούσης

Τζίμης Πανούσης

Είχε εμφανιστεί έκτακτα σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι «Δέκα μικροί Μήτσοι», του Λάκη Λαζόπουλου. Στον κινηματογράφο, είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Ο δράκουλας των Εξαρχείων» (1983), του Νίκου Ζερβού μαζί με τις υπόλοιπες «Μουσικές Ταξιαρχίες». Μαζί, επίσης, με αρκετούς επώνυμους της ελληνικής ροκ σκηνής. Είχε εμφανιστεί ως γκεστ σταρ στις ταινίες «Ηνίοχος» (1995) του Αλέξη Δαμιανού, «Προστάτης οικογένειας» (1997), του Νίκου Περάκη, και «Safe Sex» (1999), των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου, ανάμεσα σε άλλες.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Έχουν εκδοθεί έξι βιβλία του Τζίμη Πανούση. Κυρίως βασισμένα στις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Πρώτο ήταν το «Η ζάλη των τάξεων», εκδ. Γνώσεις, 1989. Περιέχει 40 ιστορίες ραδιοφωνικής φαντασίας. Ακούστηκαν από την εκπομπή «Δούρειος ήχος», στον Top FM την περίοδο 1988-89. Ακολούθησαν τα «Πικρέ, μικρέ μου αράπη», εκδ. Opera, 1990. Είναι μια σαπουνόπερα 22 επεισοδίων που ακούστηκε από τον «Δούρειο Ήχο». Το καλοκαίρι του 1989. Το «Κυνήγι της γκόμενας», εκδ. Opera, 1992, που αποτελείται από 30 σύντομες γυναικείες βιογραφίες.

Το 1996 κυκλοφόρησε το «Υγιεινή διαστροφή», εκδ. Opera. Για τα 20 χρόνια της παρουσίας του, που συμπεριλαμβάνει την έκδοση σε CD του «Disco Tsoutsouni». Περιέχει το σύνολο των στίχων των τραγουδιών του μέχρι τότε καθώς και συνεντεύξεις, γκάλοπ κ.ά. Τον Ιανουάριο του 2002 παρουσίασε στο περιοδικό «Μετρό» τον «εναλλακτικό Καζαμία 2002». Με τον τίτλο «Μωρόν λαβέ». Ντυμένος με μαντήλα τύπου Παλαιάς Διαθήκης κρατώντας κούκλα βρέφους, τυλιγμένο με την αστερόεσσα. Στο ίδιο το αφιέρωμα φέρεται και με στολή του Άη Βασίλη. Με εξάρτηση Αφγανού τρομοκράτη να αναφωνεί το σύνθημα για την Καμπούλ: «Μπόμπα-τσόντα και καμπάνα». Αποκαλώντας την ισλαμική μαντήλα μπούργκα, προκαλώντας ακόμη μία φορά.

Τζίμης Πανούσης

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

Το 2005 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα ακόμα δύο βιβλία του. Από τις εκδόσεις Opera με τίτλους «Μικροαστική καταστροφή» και «Πούστευε και μη ερεύνα». Το 2010 κυκλοφόρησε το πολύτομο έργο «Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο». Το 2011 παρουσίαζε καθημερινή ημίωρη ραδιοφωνική εκπομπή σατιρίζοντας πολιτικά γεγονότα. Με τον τίτλο «Δούρειος ήχος», με εναρκτήρια ατάκα «Αμερικανοτσολιάδες, ελβετόψυχοι, αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι, ελεύθεροι πολιορκημένοι επαγγελματίες ήλθεν η ώραν σας»-«Αβάντι πόμολο !». (Με μουσική υπόκρουση το «Αβάντι πόπολο»).

 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η ιδεολογική στάση του Πανούση και η καυστική του σάτιρα τον είχε φέρει αρκετές φορές αντιμέτωπο με το δικαστήριο. Αρχής γενομένης από το 1980. Με μία κατηγορία από το Πλημμελειοδικείο Καρδίτσας για περιύβριση αρχής. Ακολούθησαν αρκετές δίκες με κύρια κατηγορία την αθυροστομία του Τζίμη. Αλλά και τον καυστικό του στίχο που έθιγε άμεσα και έμμεσα πρόσωπα και καταστάσεις. Κατά την περίοδο πριν την κατάργηση της λογοκρισίας (περίπου το 1984) από τους δίσκους των Μουσικών Ταξιαρχιών λογοκρίνονταν λέξεις που «προσέβαλαν τη δημόσια αιδώ». Με το δίσκο «Δουλειές του κεφαλιού» κατηγορήθηκε για περιύβριση εθνικού συμβόλου. Αφού στο εξώφυλλο του δίσκου εικονιζόταν να ανοίγει τρύπες σε ελληνικές σημαίες. Για αυτές τις κατηγορίες αθωώθηκε.

Το 1997 μηνύθηκε για συκοφαντική δυσφήμηση από τον Γιώργο Νταλάρα τον οποίο ο Τζίμης Πανούσης περιέπαιζε κατά τη διάρκεια παραστάσεών. Τον απεικόνιζε να βγάζει λεφτά από το στόμα του. Σατιρίζοντας τις πολύ μεγάλες συναυλίες του Νταλάρα στο εξωτερικό,. Σχετικά με το εθνικό ζήτημα της Κύπρου. Ο Γιώργος Νταλάρας κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του. Ίσχυσαν μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Απαίτησε από τον Πανούση να σταματήσει να χρησιμοποιεί τη φωνή και την εικόνα του στις παραστάσεις του. Με πρόστιμο, αν το έκανε, ενός εκατομμυρίου δραχμών για κάθε αναφορά. Αργότερα ζήτησε ποσό αποζημίωσης εκατό εκατομμυρίων δραχμών για ηθική βλάβη. Τελικά η υπόθεση έληξε με καταδίκη του Πανούση σε φυλάκιση πέντε μηνών με αναστολή από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών.

Τζίμης Πανούσης

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ο Πανούσης στις 27 Μαΐου 1999 κατέθεσε έφεση η οποία απορρίφθηκε από το εφετείο Αθηνών στις 21 Δεκέμβρη του 2000. Η απόφαση επικυρώθηκε ξανά από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών το Μάη του 2002. Τελεσίδικα τον Απρίλη του 2004 από τον Άρειο Πάγο. Ο Πανούσης πάντως συνέχισε να αναφέρεται δημόσια στον Νταλάρα χωρίς να τον ονομάζει αλλά αποκαλώντας τον «Ακατονόμαστο».

Ένα εξώφυλλο στο περιοδικό «Κλικ», το 1999, έδειχνε τον Τζίμη ντυμένο αρχιεπίσκοπο να δαγκώνει ένα μήλο κρατώντας την κιθάρα του. Ήταν η αιτία για την κατηγορία αυτού και των εκδοτών του περιοδικού για καθύβριση θρησκεύματος. Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι από το ακροατήριο. Μία από τις πιο γνωστές κατηγορίες που αντιμετώπισε ο Πανούσης και αναπαράχθηκε από τα ΜΜΕ -όπως και αυτή με τον Νταλάρα- ήταν η κατηγορία για προσβολή εθνικού συμβόλου. Αιτία της οποίας αυτή τη φορά ήταν η αφίσα της παράστασης «Της πατρίδας μου η σημαία». Έδειχνε ένα περίγραμμα ελληνικής σημαίας. Στην πραγματικότητα τεμάχιο πανιού με εναλλασσόμενες λευκές και μπλε λωρίδες με ένα σφυροδρέπανο στη θέση του σταυρού. Ήρθε η αυτόφωρη σύλληψη του και η δήλωση του «Εγώ τον σκότωσα, εγώ!». Αρχικά καταδικάστηκε σε εξαγοράσιμη ποινή τεσσάρων μηνών φυλάκισης. Τελικά αθωώθηκε δευτεροδίκως από το 5ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών.

Στις αρχές του 2005 ο Πανούσης καταδικάστηκε, ερήμην, από το πρωτοδικείο Πάτρας για εξύβριση αστυνομικού. Επειδή κατά τη διάρκεια παράστασής του στην πόλη έκανε τηλεφωνική φάρσα σε συνταξιούχο αστυνομικό. Ο καλλιτέχνης έχει ασκήσει έφεση η οποία εκκρεμεί. Η υπόθεση εκδικάστηκε τελικά στις 8 Γενάρη του 2008. Ενώ ακόμα εκκρεμεί και αγωγή η οποία έχει καταθέσει ο συνταξιούχος.

Τζίμης Πανούσης

 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ο Πανούσης είχε κατηγορηθεί από το Κεντρικό Ισραηλίτικο Συμβούλιο για εκφράσεις αντισημιτικών απόψεων. Συνήθως σχετικά με τις θέσεις του περί την σύρραξη Ισραήλ-Παλαιστίνης. Κατά τη διάρκεια τις εκπομπής του «Δούρειος ήχος», στο σταθμό City 99,5 το 2009, δήλωσε κατά τα άλλα: «Εβραίοι-γουρούνια-δολοφόνοι κακή σας μέρα, κακό ψόφο να ‘χετε […]». Επίσης «[…] ελέγχουν οι Εβραίοι όλες τις τράπεζες της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Ελέγχουν όλο το Showbiz που είναι σε επιδέξια εβραϊκά χέρια […]». Παραπέμποντας ταυτόχρονα στον πόλεμο στη Γάζα.

Το 2013, Ελληνικές εβραϊκές κοινότητες ενοχλήθηκαν από τη χρήση ενός συμβόλου στην αφίσα του Πανούση για την παράσταση «Troika Club». Απεικόνισε το αστέρι του Δαβίδ μπλεγμένο με μία σβάστικα. Το εν λόγω σύμβολο χρησιμοποιείται από την σέχτα των ραελιστών (Raelists). Σε σχέση με αυτό το σύμβολο έχει κάνει δηλώσεις για την ισραηλιτική πολιτική. Χρησιμοποιώντας τη λέξη «εβραιοναζί».

Τζίμης Πανούσης

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ

Είχε έναν γιο τον Άρη (γεννημένο 1990) από τον πρώτο γάμο του με τη Λιλή (Βασιλική) Αχλαδιώτη. Μία κόρη τη Φωτεινή (γεννημένη 2009) από το δεύτερο γάμο του με την Αθηνά Αϊδίνη. Αργά το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 2017 αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία ενώ βρισκόταν στη σκηνή του «Κυττάρου». Λίγο πριν το τέλος της παράστασής του, «Όλοι οι χαζοί μπορούμε». Ενώ ερμήνευε το τραγούδι «Σουζάνα».

Διακομίσθηκε άμεσα στο νοσοκομείο Ελπίς όπου έγινε γνωστό πως είχε υποστεί κρίση κολπικής μαρμαρυγής. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 11 Δεκεμβρίου 2017 υπεβλήθη σε αγγειοπλαστική επέμβαση. Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2018 όταν ευρισκόμενος στο σπίτι του υπέστη καρδιακή ανακοπή (έμφραγμα). Μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ασθενοφόρο στον Ερυθρό Σταυρό, όπου παρά τις προσπάθειες ανάνηψης δεν κατάφερε να επανέλθει.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το πνεύμα του Τζίμη Πανούση είναι ανήσυχο. Έχει την οξυδέρκεια. Βλέπει τα στραβά και τα καλά της ελληνικής κοινωνίας. Η ανοχή του στα κακώς κείμενα είναι μηδενική. Ανοίγει την ψυχή του. Βγάζει όσα ο ψυχικός του κόσμος θέλει να εκφράσει χωρίς πολλούς περιορισμούς. Σε αυτό, μάλλον, οφείλεται η αθυροστομία του.

Τζίμης Πανούσης

Ας, από την άλλη μεριά, θέλουμε να εξετάσουμε τα συνθήματα και τις απόψεις που κατά καιρούς έχει πει. Έχει εκφρασθεί μέσα από τις εκπομπές, τα τραγούδια του, τα γραπτά του. Θα βρούμε αλήθειες που όλοι -ή οι περισσότεροι- θέλουμε να πούμε. Αλλά δεν τολμούμε. Αυτός είναι ο λόγος που αυτός ο καλλιτέχνης ήταν αγαπητός στο κοινό. Όχι στην εξουσία. Δεν μπορεί να πει κανείς, πάντως, ότι ήταν ενάντια σε κάθε εξουσία. Μόνο στον παραλογισμό του ισχύοντος εξουσιαστικού συστήματος.

Τα τραγούδια του είναι ακόμα επίκαιρα. Οι στίχοι του σε αναγκάζουν να προβληματίζεσαι, τα γραπτά του το ίδιο. Η παρουσία του ήταν ένας πυλώνας κριτικής και όχι αποστροφής. Η απουσία του βαραίνει το χώρο του ελληνικού θεάματος. Αφήνει κενό που δύσκολα γεμίζει. Με αυτή την έννοια οι επιτυχίες του στη μουσική θα προβληματίζουν για πολλά χρόνια ακόμα τους Έλληνες. Αυτούς που κάνουν τον κόπο να σκέφτονται και να έχουν κριτική άποψη. Όσον αφορά στα τεκταινόμενα στην ελληνική κοινωνία.

 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1982

1980 «Disco Tsoutsouni», ανεξάρτητη παραγωγή, με τις Μουσικές Ταξιαρχίες. Πρώτη κυκλοφορία σε κασέτα. Επανακυκλοφόρησε το 1996 σε CD και χωρίς λογοκρισία. Μαζί με το βιβλίο «Υγιεινή Διαστροφή» (εκδόσεις Opera, 1996). Το 2013 επανακυκλοφόρησε σε CD και LP από τη Sui Generis Music. Η CD έκδοση κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα Real News στις 31/3/2013. Οι τίτλοι των τραγουδιών είναι καμουφλαρισμένοι με τίτλους ταινιών.

1982 «Μουσικές Ταξιαρχίες», EMI 71244 LP-CD, Ο πρώτος δίσκος των Μουσικών Ταξιαρχών που αποτελούν οι Τζίμης Πανούσης (τραγούδι και κρουστά), Σπύρος Πάζιος (κιθάρες, συνθεσάιζερ, strings), Γιάννης Δρόλαπας (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλης Βέκιος (τύμπανα), Δημήτρης Δασκαλοθανάσης (μπάσο) και Van Svarnas (σαξόφωνο).

Τζίμης Πανούσης

1982 «Made In Greece», Vertigo 6483383 LP. Οι Μουσικές Ταξιαρχίες αλλάζουν όνομα και γίνονται Alabama’s Bridge. Για να μπορέσουν να παρακάμψουν το συμβόλαιο με την ΕΜΙ. Να βάλουν ένα τραγούδι σε αυτή τη συλλογή. Κυκλοφορεί με ηχογραφήσεις 5 συγκροτημάτων από την Polygram.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΧΡΡΙ ΤΟ 1987

1984 «Αν Η Γιαγιά Μου Είχε Ρουλεμάν», EMI 170024 LP-CD. Ο δεύτερος δίσκος των Μουσικών Ταξιαρχιών με τους Πανούση, Πάζιο, Βέκιο, Δασκαλοθανάση, Ελενίτσα Καλατζοπούλου (κλαρίνο) και Μάικ (σαξόφωνο).

1985, «Hard Core», EMI 170069 LP-CD. Ο τρίτος δίσκος των Μουσικών Ταξιαρχιών με τους Πανούση, Πάζιο, Δασκαλοθανάση, Βασίλη Γκίνο (πλήκτρα), Άκη Περδίκη (τύμπανα).

1986 «Κάγκελα Παντού», ΕΜΙ 170101 LP-CD. Δίσκος του Τζίμη Πανούση. Παίζουν οι Πανούσης, Πάζιος, Γκίνος.

1987 «Χημεία Και Τέρατα», ΕΜΙ 1701891 LP-CD. Δίσκος του Τζίμη Πανούση. Παίζουν οι Πανούσης, Πάζιος, Τάσος Καλλιανιώτης (κιθάρα), Γιώργος Καραγιαννίδης (μπάσο), Ορέστης Πλακίδης (πλήκτρα) και Ηλίας Αχλαδιώτης (τύμπανα).

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1995

1988 «Τα λαϊκά της Ελένης», CBS. Η Ελένη Βιτάλη ερμηνεύει το τραγούδι «Θα Γίνω Ολοκαύτωμα». Τη μουσική υπογράφει ο Τάκης Σούκας και τους στίχους ο Τζίμης Πανούσης.

1989 «Τάπαντα», ΕΜΙ 170312 LP-CD. Συλλογή 10 τραγουδιών από τους 5 δίσκους του στην ΕΜΙ.

1990 «Δουλειές Του Κεφαλιού», ΜΒΙ 10419/20 LP-CD. Διπλός δίσκος του.

1992 «Ο Ρομπέν Των Χαζών», ΜΒΙ 10509 LP-CD. Ηχογράφηση συναυλίας του την Τσικνοπέμπτη 17 Φεβρουαρίου στο Ρόδον. Παίζουν οι Πάζιος, Πλακίδης, Δασκαλοθανάσης, Αχλαδιώτης.

Τζίμης Πανούσης

1993 «Vivere Pericolosamente», WEA 994450 LP-CD. Τραγούδια και πρόζες του Πανούση. Συμμετέχει ο Βασίλης Σαλέας με το κλαρίνο του, η Ελένη Λεγάκη στο «Φεγγαράκι» και παίζουν οι Σπύρος Πάζιος, Ηλίας Αχλαδιώτης, Σάκης Κατσάτσος και Ορέστης Πλακίδης.

1995 «Μουσικές Ταξιαρχίες Και Άλλες Αηδίες», ΕΜΙ 834623 2LP-CD. Συλλογή 20 τραγουδιών από τους δίσκους του στην ΕΜΙ.

1995 «Toy Story: Η ιστορία των παιχνιδιών», Polygram Records. Μουσική: Ράντι Νιούμαν. Τραγούδι: Τζίμης Πανούσης. Ελληνικοί στίχοι: Τζίμης Πανούσης. Συμμετέχει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2002

2000 «Με Λένε Πόπη», Αφιλοκερδώς Α.Ε. CD/DVD 857 386029-2. Η ηχογράφηση του CD έγινε από την κινητή μονάδα Octal One στις 19 Φεβρουαρίου του 1999 στο «Κεντρί». Στο DVD περιέχεται ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης διάρκειας 118΄ χωρισμένη σε 34 μέρη. Επιπλέον το βίντεοκλιπ του «Νεοέλληνα». Σύντομη αναφορά σε όλους τους δίσκους και τα βιβλία του Πανούση. Η DVD έκδοση επανακυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα Real News στις 14/3/2013. Σε συνεργασία με την Sui Generis Music.

2000 «18 Tribute στον Γιάννη Μαρκόπουλο», Universal. Ο Τζίμης Πανούσης ερμηνεύει το τραγούδι «Χρώματα κι Αρώματα (Την Εικόνα σου)».

2001 «Τα Χειρότερα Best», Minos EMI. Περιέχει 17 τραγούδια από τους 5 δίσκους της Minos.

2002 «Δείγμα Δωρεάν», Περιοδικό Μετρό. Ζωντανή ηχογράφηση στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο της παράστασης «Της Πατρίδας μου η σημαία». Το Δεκέμβριο του 2000. Περιέχει 4 τραγούδια και 1 πρόζα.

2002 «Επί Τέλους», Freestyle Productions. Συμμετοχή στο δίσκο των Βαβυλώνα. Στο τραγούδι «Δεθελοντής».

Τζίμης Πανούσης

2002 «Ανάγλυφα Μιας Τέχνης Ταπεινής», Warner Bros. Συμμετοχή στο δίσκο του Μπάμπη Τσέρτου.Με την ερμηνεία του τραγουδιού «Κανελόριζα».

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2009

2003 «Δούρειος Ήχος», Περιοδικό Μετρό. 53΄. Με το ραδιοφωνικό Τζίμη Πανούση. Ηχογραφήσεις από τις εκπομπές Δούρειος Ήχος και Ακραία Επικοινωνιακά Φαινόμενα από το Μάιο του 1988 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2002. Χωρισμένες σε 23 μέρη.

2005 «Ρε Γυαλάκια Πονηρέ», Καθρέφτης Ήχων Αληθινών. Συμμετοχή στο δίσκο του Γιάννη Λογοθέτη. Με την ερμηνεία του τραγουδιού «Ήρθαν Κάτι Αμερικάνοι».

2008 «The Complete EMI Years», Minos EMI. Επανακυκλοφορία σε 4 cd ολόκληρης της δισκογραφικής δουλειάς του Τζίμη Πανούση με την EMI.

2009 «Της Πατρίδας μου η Σημαία», Αφιλοκερδώς Α.Ε. Ζωντανή ηχογράφηση στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο της παράστασης «Της Πατρίδας μου η σημαία» το Δεκέμβριο του 2000.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ

2013 «Obi-obi-bi», Sui Generis Music CD-LP 440994450-1. Περιέχει 13 τραγούδια.

2013 «Προσεχώς Βουλγάρες», Real Media S.A. CD+DVD. Πρόκειται για κινηματογράφηση της παράστασης «Προσεχώς Βουλγάρες». Έγινε στις 7/5/1997 στο Μύλο, της Πατησίων. Περιέχει 7 τραγούδια.

2013 «Τέσσερις Εποχές Και Μία Συγγνώμη», Hidden Track. Μουσική: Ευριπίδης Ζεμενίδης. Στίχοι: Γιώργος Μυζάλης.

2014 «Mastoura Ambient», Τζίμης Πανούσης. 7″ βινύλιο μαζί με το περιοδικό «Μετρό». Τραγουδάει ο Σωκράτης Μάλαμας.

Τζίμης Πανούσης

2015 «Λαός Οπλισμένος Ποτέ Νικημένος», Τζίμης Πανούσης. CD μαζί με το περιοδικό Μετρό. Τραγουδάνε ο Γιάννης Αγγελάκας και η Κατερίνα Στανίση.

 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΒΙΒΛΙΑ

«Η ζάλη των τάξεων», εκδ. Γνώση, 1989.

«Πικρέ, μικρέ μου αράπη», εκδ. Opera, 1990.

«Το κυνήγι της γκόμενας»,  εκδ. Opera, 1992.

«Υγιεινή διαστροφή», εκδ. Opera, 1996.

«Μικροαστική καταστροφή», εκδ. Opera, 2005.

«Πούστευε και μη ερεύνα»,  εκδ. Opera, 2005.

«Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο», εκδ. Opera, 2010.

«Magic Baf», εκδ. Opera, 2013.

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: ΤΑΙΝΙΕΣ

«Ο δράκουλας των Εξαρχείων» (1981), σκηνοθεσία Νίκου Ζερβού, Πρωταγωνιστικός ρόλος ως Τζίμης Πανούσης.

«Ηνίοχος» (1995), σκηνοθεσία Αλέξης Δαμιανός. Σύντομη εμφάνιση. Στη δεύτερη έκδοση της ταινίας οι σκηνές που συμμετείχε αφαιρέθηκαν.

«Προστάτης οικογένειας» (1997), σκηνοθεσία Νίκος Περάκης. Εμφάνιση ως αρχιμανδρίτης Ιλαρίωνας.

«Safe sex» (1999), σκηνοθεσία των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου. Σύντομη εμφάνιση ως παπάς.

«Αθήνα εκ του μηδενός» («Athena ex nihilo»), 2012, σκηνοθεσία Φοίβου Κοντογιάννη. Έγραψε τη μουσική με τους Imam Baildi.

«Nobody like Athens» (2013), σκηνοθεσία Emanuelle Giusto. Έγραψε τη μουσική με τον Κωστή Μαραβέγια.

 

Διαβάστε τα άλλα άρθρα για τη μουσική

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved