VINYL CELLULOID

Η στήλη, όπου κάνουν παρέα το πεντάγραμμα και η μονταζιέρα.

Το «Shout» των Isley Brothers είναι απλά και ξάστερα ένα καταπληκτικό κομμάτι. Ένα κομμάτι με τρομερή ενέργεια, ικανή απ΄ το να απογειώσει ένα πάρτι μέχρι να μετατρέψει ένα κοινό θνητό σε μουσικό σούπερσταρ. Στην περίπτωση που θα δούμε ευθύς αμέσως μιλάμε για μια πραγματική Μεταμόρφωση, μια ιστορία βγαλμένη κυριολεκτικά από ταινία. Το 1979, ο Τζον Λάντις μας προσφέρει το ξεκαρδιστικό «Animal house» («Ένα τρελό, τρελό θηριοτροφείο»), με ένα τρομερό Τζον Μπελούσι στον ρόλο του αφασικού Μπλούτο. Για τη σκηνή με το περίφημο τόγκα πάρτι της αδελφότητας Δέλτα, ο Λάντις χρειάζεται ένα τραγούδι σύμβολο για ξεφάντωμα, το οποίο βρίσκει στους ήχους του «Shout» και αυτό που μένει είναι να βρει ένα διονυσιακό χαρακτήρα που θα κάνει όλο τον κόσμο να θέλει να χορέψει.

O Dewayne Jessie ήταν ένας δευτεροκλασάτος ηθοποιός που πάσχιζε για τη μεγάλη ευκαιρία. Εμπνευσμένος από τον μεγαλύτερο αδερφό του, Οdie Jessie, μέλος των Coasters, τους οποίους θα θυμάστε αν μη τι άλλο από το «Down in Mexico» που έντυσε μουσικά το περίφημο lap dance της Βανέσα Φερλίτο στο «Death proof» του Ταραντίνο, δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία, βουτηγμένη στο κλίμα του τραγουδιού. Ωστόσο, οι φωνητικές ικανότητές του μάλλον δεν έπεισαν τον Λάντις και εν τέλει, ό Jessie κάνει μάλλον το πιο επιτυχημένο lip synch στην ιστορία, πάνω στα φωνητικά κάποιου Lloyd Williams.

Η ταινία θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία, η σκηνή του πάρτι θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλα τα πανεπιστημιακά πάρτι και οι Otis Day and the knights θα ανακηρυχθούν ως η απόλυτη πάρτυ μπάντα. Κάποια λαγωνικά ατζέντηδες μυριστήκαν κατευθείαν την ευκαιρία και έπεισαν των Jessie να… δώρισει το σώμα του στον φανταστικό χαρακτήρα του Otis Day και να ξεκινήσει τις περιοδείες. Ο Jessie έστησε στα γρήγορα μια μπάντα από συγγενείς και φίλους και αυτό που επακολούθησε είναι πραγματικά συναρπαστικό. Μόνο τον πρώτο χρόνο, θα δώσει 260 συναυλίες, γεγονός ασύλληπτο για μια μπάντα που δεν είχε κυκλοφορήσει καν δίσκο και μ’ ένα frontman που επί της ουσίας δεν ήταν καν τραγουδιστής.

vilnyl tefxos 97 foto2

Οι Otis Day and the knights θα περιοδεύσουν σε κολέγια, όχι μόνο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των ΗΠΑ, αλλά ακόμη και στην Ευρώπη, ενώ την ίδια στιγμή ανακηρύσσονται επίτιμα μέλη σε αμέτρητες πανεπιστημιακές αδελφότητες. Ταυτόχρονα, ο Jessie αρχίζει να ζει το ρόλο κι εκτός σκηνής, μιας και ξεκινά να συστήνεται ως Otis Day και στην πραγματική ζωή. Mετά μάλιστα από 10 χρόνια περιοδείας, το 1989, ηχογραφούν και τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο –τι άλλο;– ‘Shout’! Ο δίσκος βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν είναι αντάξιος του κινηματογραφικού δείγματος.

Η μπάντα συνεχίζει να δίνει συναυλίες μέχρι και σήμερα με τη φωνή του Dewayne να βγαίνει πια με δυσκολία, σε ένα θέαμα που ζέχνει αρπαχτή και δεν είναι ούτε γοητευτικό ούτε ροκ εν ρολ. Και πάνω απ΄ όλα, δεν θυμίζει σε τίποτα την αναρχική ζωντάνια του «Animal house». Στις μέρες μας άλλωστε, είναι συνηθισμένο να πλασάρονται μόδες κάτω απ’ την υστερία της καλτιάς και της τρασίλας. Η ιστορία του Otis Day βγαίνει κυριολεκτικά από ταινία. Βέβαια, όπως και κάθε ταινία, καλό θα ήταν να έχει και κάποιο τέλος.

Αλέξανδρος Παπαγεωργίου

Next

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Ελεύθερος σκοπευτής» (American Sniper) του Κλιντ Ίστγουντ, με τους Μπράντλεϊ Κούπερ, Σιένα Μίλερ και Μπεν Ριντκ, «Άγρια» (Wild) του Ζαν Μαρκ Βαλέ, με τους Ρις Γουίδερσπουν, Γκάμπι Χόφμαν και Λόρα Ντερν και «Μπομπ Σφουγγαράκης: Έξω από τα νερά του» (The SpongeBob Movie: Sponge Out of Water) των Τομ Τιμπίτ, Μάικλ Μίτσελ, με τον Αντόνιο Μπαντέρας.
Την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Έμφυτο ελάττωμα» (Inherent Vice) του Πολ Τόμας Άντερσον, με τους Χοακίν Φίνιξ, Τζος Μπρόλιν και Ρις Γουίδερσπουν, «Επιχείρηση Μαύρη Θάλασσα» (Black Sea) του Κέβιν ΜακΝτόναλντ, με τους Τζουντ Λο, Σκουτ ΜακΝέρι και Μπεν Μέντελσον και «John Wick» των Ντέιβιντ Λιτς, Τσαντ Σταχέλσκι, με τους Κιάνου Ριβς, Μάικλ Νίκβιστ και Μπρίτζετ Μόιναχαν.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved