BIRDMAN Ή Η ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΦΕΛΕΙΑΣ

BIRDMAN

Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου

Παίζουν: Μάικλ Κίτον, Έντουαρντ Νόρτον, Έμα Στόουν

Διάρκεια: 119’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, 4 / STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5, 9

VILLAGE COSMOS 2 / VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ 1

Οι προσωπικοί δαίμονες σφυροκοπάνε σαν μανιασμένα τύμπανα. Η κατάρα του ιπτάμενου σούπερ πουλιού πλανάται, αποπροσανατολίζει και επιζητά να εκμαυλίσει. Είναι η φωνή της Κακίας, της οπισθοδρόμησης, της ευκολίας, του συμβιβασμού; Είναι οι Ερινύες με φτερά και πούπουλα; «Που-που-που-που-που “ν” αυτός που μας εκάλεσε;» (άδουν οι Όρνιθες εν χορώ). Η Αρετή και η Ελευθερία θέλουν τόλμη, θέλουν υπέρβαση, θέλουν απογείωση. Σκοπός του καλλιτέχνη είναι να πετά. «Το βλέμμα είναι αίμα! Ματώνουμε με το βλέμμα», λέει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Βέλτσος για την αυτοκράτειρα των αισθήσεών μας. Όμως… κάτι / κάποιοι / κάποια πράγματα (όχι πάντα ευτελή) σε κρατάνε γειωμένο (όχι πάντα για κακό).

Η κόρη ζητάει τον χαμένο μπαμπά κι η γυναίκα τον χωρισμένο άντρα. Ο Ρέι Κάρβερ έγραψε βαριά κουβέντα σε (πανάλαφρη) χαρτοπετσέτα που βρήκε κάτω από ένα ποτήρι οινόπνευμα (αφού το άδειασε). Η κριτικός των Τάιμς βγάζει νύχια και δόντια άγριου σαρκοβόρου θηρίου. Ο φίλος βοηθός αρωγός, φωνή της λογικής, κρατάει τα μπόσικα. Ο Σωσίας (αυτός που θα μας σώσει) είναι νέος, ωραίος και μοιραίος. Είναι αντίπαλο δέος, υποκατάστατο πατρός – εραστή, το «άλλο εγώ». «Άλλο εγώ» κι «άλλο εσύ» – δύο σε ένα, κατ” είκονα. «Ίδια αθώος, ίδια φταίχτης, σαν αντικριστός καθρέφτης». Το προσωπικό του (και προσωπικό μας) Fight Club. Ρινγκ η κουζίνα και θέατρο του παραλόγου ο δρόμος έξω απ” το θέατρο (που είναι -έγινε- σπίτι του). Πράσσειν λογικά, πράττειν πλειότιμα, παρεγκλίνοντας. Η επικούρεια παρέγκλιση σε όλο της το μεγαλείο.

Κι ο κόσμος; Ο κοσμάκης ζητάει πιπεράτα ξεστρατίσματα, (βιο)γραφικές δηλώσεις, φευγάτα τιτιβίσματα, εφήμερες απολαύσεις που μπορείς (κι εσύ κι εγώ κι αυτός) να απολαύσεις. Η ουσία διαφεύγει διαλύεται, ωσμώνεται, διυλίζεται. Μετουσιώνεται ως τίμημα, ως αντίδωρο. Η ταινία του Ινιάριτου είναι διαρκές παραλήρημα. Αυτοκριτική, εμβόλιο αυτοανοσίας, επίκτητο σύνδρομο ανοσοποιητικής επάρκειας. Είναι ομοιοπαθητική αποτοξίνωση, αναφορά στο μαραθώνιο που τρέχει κάθε άνθρωπος με ανησυχίες, είτε στους δρόμους της Νέας Υόρκης είτε στους δρόμους της ζωής.

Αξιολόγηση: *****

Κώστας Γ. Καρδερίνης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved