Καιρός κρίσεις επικίνδυνων καταστάσεων

ΚΑΙΡΟΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

Καιρός κρίσεις επικίνδυνων καταστάσεων: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Αύριο, Τετάρτη 8/9/2021 ο καιρός στη Θεσσαλονίκη έχει ως εξής:

Στις 12.00 τα μεσάνυχτα: 22ο, συννεφιασμένος, 1 μποφόρ, 40% υγρασία.

Στις 3.00 το βράδυ: 21ο, συννεφιασμένος, άπνοια, 43% υγρασία.

Στις 6.00 π.μ.: 20ο, συννεφιασμένος, άπνοια, 45% υγρασία.

Στις 9.00 π.μ.: 20ο, συννεφιασμένος, 1 μποφόρ, 41% υγρασία.

Στις 12.00 το μεσημέρι: 24ο, αρκετά σύννεφα, 1 μποφόρ, 33% υγρασία.

Στις 3.00 μ.μ.: 25ο, συννεφιασμένος, 2 μποφόρ, 31% υγρασία.

Στις 6.00 μ.μ.: 20ο, συννεφιασμένος, 3 μποφόρ, 50% υγρασία.

Στις 9.00 μ.μ.: 19ο, συννεφιασμένος, 1 μποφόρ, 54% υγρασία.

Στις 12 τα μεσάνυχτα: 20ο, συννεφιασμένος, άπνοια, 52% υγρασία.

ΚΑΙΡΟΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ: ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑΕΙ;

Πως μπορεί κάποιος να διαχειριστεί κάποιος μία κατάσταση κρίσης; Υπάρχει κάποιο στέλεχος που να έχει αυτές τις ικανότητες; Σίγουρα ναι. Έχουν τη θέληση να εφαρμόσουν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους; Σίγουρα όχι. Γιατί όμως;

Η απάντηση είναι πολύ απλή. Για να διαχειριστεί κάποιος μία κατάσταση κρίσης θα πρέπει να έχει τη θέληση να συνεννοηθεί με τους τοπικούς κυβερνήτες. Για να γίνει αυτό απαραίτητη προϋπόθεση είναι να τολμήσει να κάνει τη ρήξη. Όταν χρειαστεί. Ποιος έχει τα κότσια να κάνει αυτές τις ενέργειες; Κανένας είναι η απάντηση.

Καιρός κρίσεις επικίνδυνων καταστάσεων

Ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας σκέφτηκε λογικά. Αποφάσισε να συνεργαστεί με κάποιον που δεν έχει την ελληνική υπηκοότητα. Πως όμως θα τον κάνει υπουργό; Θα πρέπει να του δώσει την ελληνική υπηκοότητα πρώτα. Αυτό και έκανε με ad hoc διαδικασίες. Και το θέμα τέλειωσε.

Στη συνέχεια αναφέραμε δύο παραδείγματα πολιτικών που ήταν Κύπριοι. Είχαν όμως και την ελληνική υπηκοότητα; Δεν μας το είπαν. Λεπτομέρεια θα μου πείτε. Όχι και τόσο. Γιατί άλλο αυτή η υπόθεση που συζητάμε και άλλο αυτές που αναφέρθηκαν.

ΚΑΙΡΟΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ:ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ

Να λοιπόν τι κάνουμε. Ή μάλλον τι κάνουν. Μία καλή κουβέντα καφενείου. Το βασικό εργαλείο είναι μία μαργαρίτα. Τη μαδούν και τελικά, με το τελευταίο φύλο, καταλήγουν. Με αυτό τον τρόπο κλείνουν τις υποθέσεις σε αυτό το καφενείο που έχει την ονομασία «Μέγαρο Μαξίμου». Εμείς, η ζωή μας κρεμιέται από τα χέρια τους.

«Τι θέλετε;». «Έναν ελληνικό μέτριο». Θα του το φέρουν ή, μετά από διαβουλεύσεις, θα πάει αλλού να τον πιεί; Και κάποιοι έχουν ψηφίσει τη χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Μπορεί και παγκοσμίως. Κανείς Έλληνας πολίτης, στέλεχος αυτής της Κυβέρνησης, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να μας διαφυλάξει από κινδύνους. Ποιος θα μας σώσει από τους προστάτες, ποιος; Αναρωτιόταν ο ποιητής. Περιμένουμε ακόμη απάντηση.

Δείτε τις βιντεοανταποκρίσεις των ρεπορτάζ που έχουμε ετοιμάσει εδώ.


Tagged:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved