ΤΟ ΓΑΒΟΥΣΤΙΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

του Γιάννη Φραγκούλη

Το γαβούστιμα ή γαβούστημα είναι ένας θεσμός που έχει ξεκινήσει από τους Μιστιώτες, απόγονοι των Καππαδοκών. Κάθε Αύγουστο, σε διαφορετικό μέρος της Ελλάδας, γίνεται το γαβούστιμα, η διεθνή συνάντηση των απόγονων της Καπαδοκίας, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2018 έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά, στη Σταυρούπολη.

Το ρήμα «γαβουστίζω» είναι παθητική φωνή στην καππαδοκική διάλεκτο και σημαίνει «συναντιέμαι, ανταμώνομαι», στην περίπτωση αυτή έχουμε τη συνάντηση πολλών ανθρώπων στο ίδιο ακριβώς μέρος. Για πρώτη φορά, από το 1997 μέχρι το 2005 έγινε από τους Μιστιώτες, με την ονομασία Πανελλήνιο Γαβούστημα Μιστιωτών, Τσαρικλιωτών, Τσελτεκιωτών και Διλιανών Καππαδοκίας. Ο θεσμός αυτός γεννήθηκε στη Μάνδρα της Λάρισας, από το 2006 και μετά, με την ίδρυση της Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων, ο θεσμός αυτός υιοθετήθηκε και από τους άλλους απογόνους των Καππαδοκών και έγινε πλέον πανελλήνιος θεσμός, ο δε τόπος διοργάνωσής του είναι κάθε χρόνο ένα διαφορετικό μέρος.

Στις τρεις μέρες που διαρκεί αυτή η συνάντηση γίνεται αναπαράσταση των εθίμων και των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της Καππαδοκίας, βράβευση επιφανών Καππαδόκων, ομιλίες από διανοούμενους και ερευνητές, θεατρικά δρώμενα. Είναι η ευκαιρία να αναβιώσουμε τις μνήμες, να ζωντανέψουμε την ιστορία, να κάνουμε αυτό το ζήτημα, τη χαμένη πατρίδα, καθημερινό ζητούμενο και να τη φέρουμε εδώ, μέσα από μνήμες και αναπαραστάσεις, ξέχωρα από εθνικισμούς και εδαφικές διεκδικήσεις.

Το 20ο Γαβούστιμα έγινε στη Θεσσαλονίκη με εμπνευστή τον Κωνσταντίνο Αβανίδη και συνοδοιπόρο τη Νίκη Στρατηλάτη. Όπως αναφέρθηκε, λίγοι ήταν οι βοηθοί τους και αυτό φάνηκε από τη διοργάνωση που ήταν σχετικά φτωχή και σε κάποια σημεία πρόχειρη. Η ηχητική κάλυψη ήταν ανεπαρκής, με αποτέλεσμα αυτή που ήταν στο πλάι του χώρου να μην ακούν τίποτε,η φιλοξενία των σωματείων δεν ήταν πλήρης, ο προγραμματισμός του χρόνου δεν υπήρχε, με αποτέλεσμα το μέρισμα του χρόνου στις ομιλίες να είναι πολύ περισσότερο από αυτό των εθνολογικών αναπαραστάσεων. Αυτή η ανισομέρεια δυσαρέστησε πολλούς. Ακόμη, η προσκόλληση στο Μητροπολίτη Σταυρούπολης-Νεάπολης, Βαρνάβα, από πολλούς ομιλητές, από ένα σημείο και έπειτα ήταν γραφική.

Το συγκινητικό μέρος ήταν η παράδοση της εικόνας του Αγίου Βασιλείου, η τελετή των λαβάρων και η πορεία του φωτός, με τα πολύ όμορφα κεριά αναμμένα και τα προσεχτικά βήματα των χορευτών και ο χαιρετισμός στα καππαδόκικα. Η Νίκη Στρατηλάτη ήταν πολύλογη, ενώ θα μπορούσε ο λόγος της να ήταν σύντομος και περιεκτικός.

Από αυτό το σημείο θα μπορείτε να δείτε τα βίντεο που θα ανεβάσουμε, για να έχετε πλήρη εικόνα της όλης διοργάνωσης, να μπείτε στο κλίμα αυτής της μεγάλης τελετής, τελικά να φανταστείτε πως θα γινόταν ένα γαβούστιμα στην Καππαδοκία. Να φέρετε την Καππαδοκία στην καρδιά σας.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved