Το τέλος του ΕΦΚΑ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ

ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Το τέλος του ΕΦΚΑ: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Το νομοσχέδιο για τον ΕΦΚΑ, διαλύει την διοικητική ιεραρχία του φορέα. Παραδίδει ταυτόχρονα την ακίνητη περιουσία του, σε μία εταιρεία. Αυτή θα διοικείται από «golden boys» που δε θα δίνουν αναφορά σε κανέναν.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ

Η Ομοσπονδία των εργαζομένων είχε συναντήσεις με κυβερνητικούς αξιωματούχους. Τόσο με τον υπουργό Εσωτερικών κ. Βορίδη στις 17 Ιανουαρίου. Όσο και με τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Χατζηδάκη στις 18 Ιανουαρίου.

Θέμα τους είναι οι διατάξεις του νομοσχεδίου που βρίσκεται σε διαβούλευση. Αφορούν το δήθεν εκσυγχρονισμό του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ). «Οφείλουμε να ενημερώσουμε τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων της χώρας μας. Έχει δρομολογηθεί από την πλευρά της κυβέρνησης, το οριστικό τέλος του δημόσιου ασφαλιστικού μας συστήματος. Είναι θλιβερό αλλά πολύ αληθινό. Ο υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης θα έπρεπε εκ του ρόλου του να είναι θεματοφύλακας και υπερασπιστής του. Τελικά αποδεικνύεται σε φανατικό διώκτη του.».

«Το τέλος του ΕΦΚΑ: Αποψιλώνει τη διοικητική

του ιεραρχία. Δηλαδή όλα εκείνα τα έμπειρα

και καταρτισμένα στελέχη του.»

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Προβάλλει ένα δήθεν μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Το μόνο που τελικά δείχνει να επιθυμεί, είναι την πλήρη κατάρρευση του φορέα. Αποψιλώνει τη διοικητική του ιεραρχία. Δηλαδή όλα εκείνα τα έμπειρα και καταρτισμένα στελέχη του. Αυτούς που σε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια της οικονομικής αλλά και υγειονομικής κρίσεως, κάτω από τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες, τον κράτησαν ζωντανό.

Ο υπουργός, καυχιέται προς πάσα κατεύθυνση, ότι τα τελευταία δύο χρόνια, εν μέσω πανδημίας και γενικότερης υποστελέχωσης των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ, επιτεύχθηκε η έκδοση των περισσοτέρων συνταξιοδοτικών αποφάσεων από κάθε άλλη εποχή. Δηλαδή 225.000 συνταξιοδοτικές αποφάσεις μέσα στο 2021, όταν το 2020 είχαν εκδοθεί 161.000 και το 2019 123.000.

Το τέλος του ΕΦΚΑ

«Επιβραβεύει» όλους αυτούς που πέτυχαν αυτό το αποτέλεσμα, με το να τους χαρακτηρίσει ως αποτυχημένους. Τους αντικαθιστά από μετακλητούς υπαλλήλους, τριετούς θητείας. Χωρίς καμία εξειδίκευση και γνώση επί των ασφαλιστικών διαδικασιών. Η επιλογή τους θα γίνεται σκανδαλωδώς με διαδικασίες που «μπάζουν» από παντού.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Καταργείται ο ΑΣΕΠ, οι αξιοκρατικές διαδικασίες. Επίσης η τήρηση των κανόνων χρηστής διοίκησης. Όλα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Επειδή ο κ. Χατζηδάκης επιμένει να παίζει τον «μεταρρυθμιστή»!!!

Ταυτόχρονα, η τεράστια ακίνητη περιουσία του φορέα μας αποτελεί τη μεγαλύτερη εγγύηση για την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων. Δίδεται προς «αξιοποίηση» σε μία ανώνυμη εταιρεία ειδικού σκοπού. Είναι μεν αποκλειστικός μέτοχος και ιδιοκτήτης ο e-ΕΦΚΑ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του ν/σ, ο φορέας δε θα μπορεί να ασκεί κανέναν απολύτως έλεγχο. Επί των αποφάσεων που θα λαμβάνει το ολιγομελές διοικητικό συμβούλιο της Ανωνύμου Εταιρείας. Επί της τύχης της ακίνητης περιουσίας του.

«Το τέλος του ΕΦΚΑ: ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις

του νομοσχεδίου, ουσιαστικά παραδίδουν

την ακίνητη περιουσία του ΕΦΚΑ. Αξίας εκατοντάδων

εκατομμυρίων ευρώ. Σε αγνώστου προελεύσεως «golden boys».

Τα οποία δε θα λογοδοτούν πουθενά και σε κανένα.»

Επιπλέον, το συμβούλιο αυτό δε θα διορίζεται και δε θα παύεται από τον πραγματικό ιδιοκτήτη της ανωνύμου που είναι ο ΕΦΚΑ. Ο υπουργό Εργασίας θα κάνει κουμάντο!, Αυτός που κατά τον ιδρυτικό νόμο του φορέα μας, είναι απολύτως αναρμόδιος για την διαχείριση της ακίνητης περιουσίας του φορέα.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ

Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν, να είναι κάποιος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας και να μην μπορεί να ορίζει αυτός το ποιον θα βάζει διαχειριστή της; Ή να μην έχει το αναφαίρετο δικαίωμα λογοδοσίας επί των πεπραγμένων του διαχειριστή; Κυρίως να μην μπορεί να παύει αυτόν τον διαχειριστή, όταν πιστεύει ότι δεν κάνει σωστά τη δουλειά του;

Κατά την κοινή λογική, όταν δεν συντρέχουν τα παραπάνω, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε και για ουσιαστική «ιδιοκτησία». Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου, ουσιαστικά παραδίδουν την ακίνητη περιουσία του ΕΦΚΑ. Αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Σε αγνώστου προελεύσεως «golden boys». Τα οποία δε θα λογοδοτούν πουθενά και σε κανένα.

Το τέλος του ΕΦΚΑ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΣΟΒΑΡΑ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ

«Θέλουμε να ελπίζουμε, όταν θα φτάσει η ώρα να συζητηθεί το ν/σ στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, να ρωτήσουν οι βουλευτές της συμπολίτευσης αλλά και της αντιπολίτευσης τον αρμόδιο Υπουργό. Γι’ αυτόν τον ελέφαντα που υπάρχει στο δωμάτιο!!! Για την δε κατάργηση των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων στο πειθαρχικό συμβούλιο του φορέα, το θεωρούμε ως προπέτασμα καπνού. Από τη μεριά του κυρίου Υπουργού.» αναφέρει η Ομοσπονδία.

Θέλει να καλύψει τα σοβαρά «ανομήματα» του νομοσχεδίου. Πετάει ουσιαστικά τη «ρετσινιά» στους αιρετούς εκπροσώπους. Τάχατες συγκαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς και επίορκους υπαλλήλους. Θα πρέπει να σταματήσει αυτή η παραπληροφόρηση και η σπέκουλα που υπάρχει.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ

Το 5μελές πειθαρχικό συμβούλιο του ΕΦΚΑ ασχολήθηκε με το σύνολο των μέχρι τώρα υποθέσεων.  Εκεί προεδρεύει δικαστικός. Έχει υπάρξει ομοφωνία επί των αποφάσεων. Με τους δε αιρετούς μας εκπροσώπους είναι συνήθως αυστηρότεροι ως προς την απόδοση ποινών. «Εμείς οι εργαζόμενοι του ΕΦΚΑ, θέλουμε τη γυναίκα του Καίσαρα, όχι μόνο να είναι τίμια αλλά και να το δείχνει με κάθε τρόπο!», αναφέρει η Ομοσπονδία.  

Δεν επιτρέπεται σε κανένα να υπονοεί το οτιδήποτε για την ηθική υπόσταση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι είναι απόλυτα αντίθετοι στο να αλλάξει αποκλειστικά και μόνο για αυτούς το καθεστώς που εφαρμόζεται σε όλον τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Για τα πειθαρχικά συμβούλια. Γιατί δεν είναι υπάλληλοι β’ κατηγορίας. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, τελικά κάθε άλλο παρά τον εκσυγχρονισμό του φορέα επιδιώκει.

«Το τέλος του ΕΦΚΑ: Να υπάρξει δημιουργία σώματος

εκπαιδευτών για την επιμόρφωση των υπαλλήλων

του φορέα μας. Καθώς οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ προέρχονται

από διαφορετικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ κ.λπ.)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Προτείνουν οι εργαζόμενοι:  

«Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα η κυβέρνηση να επιδιώξει:

I.Τη συνέχιση και περαιτέρω ανάπτυξη των ψηφιακών μας υπηρεσιών. Την ενίσχυση των υποκαταστημάτων μας με ακόμα περισσότερους υπολογιστές νέας γενιάς. Ώστε να επέλθει η ικανοποιητική κάλυψη των αναγκών μας.

II.Να επισπεύσει τις διαδικασίες υλοποίησης του αυτοματοποιημένου συστήματος έκδοσης των συντάξεων Άτλας. Για κάτι που, κατά ένα παράδοξο τρόπο, δείχνει η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας να μην πολυνοιάζεται να λειτουργήσει. Τόσο άμεσα.

III.Να υπάρξει δημιουργία σώματος εκπαιδευτών για την επιμόρφωση των υπαλλήλων του φορέα μας. Καθώς οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ προέρχονται από διαφορετικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ κ.λπ.). Καλούνται πλέον, χωρίς να έχουν ιδιαίτερη εκπαίδευση, να διεκπεραιώνουν υποθέσεις επί του συνόλου των υποθέσεων που υπάρχουν από τα πρώην ταμεία.

Το τέλος του ΕΦΚΑ

IV.Να απλοποιήσει τις διαδικασίες στο τομέα των προμηθειών. Κάτι που τουλάχιστον ως προς αυτό το πρόβλημα, δείχνει να θέλει να το αντιμετωπίσει το υπό διαβούλευση ν/σ.

V.Να υπάρξει αφενός ουσιαστική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του φορέα μας. Με την προσθήκη, όμως, και διαδικασιών ελέγχου και λογοδοσίας από τη πλευρά των κοινωνικών εταίρων. Αλλά και από αυτή την ίδια τη Διοίκηση του ΕΦΚΑ.

VI.Να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες οργανωτικής αναδιάρθρωσης του φορέα. Με τη σύσταση ενός νέου πραγματικά σύγχρονου οργανισμού. Καθώς ο υφιστάμενος που σχεδιάστηκε το 2017-18, είναι ήδη ξεπερασμένος. Δεν ανταποκρίνεται στις υπαρκτές σημερινές και αυριανές ανάγκες της κοινωνίας και των εκατομμυρίων ασφαλισμένων του Εθνικού μας Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ: ΕΠΙΛΟΓΟΣ

«Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κάθε άλλο παρά βοηθά στην υλοποίηση των προτάσεών μας αυτών. Αντιθέτως επιδιώκει την αποδόμηση της κοινωνικής υπόστασης του φορέα μας. Φαλκιδεύει και τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Ως Ομοσπονδία, σε συνεννόηση πάντα και με την ΑΔΕΔΥ αλλά και με όλους τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς φορείς κι εταίρους (τη ΓΣΕΕ, τα εργατικά συνδικάτα, τις συνταξιουχικές οργανώσεις, τις ενώσεις πολιτών κλπ), θα προβούμε σε όλες εκείνες τις νόμιμες ενέργειες και δράσεις.

Συμπεριλαμβανομένων και των απεργιακών κινητοποιήσεων. Έχοντας ως σκοπό στο να καταπέσουν σύντομα οι απαράδεκτες διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού. Τόσο σε νομικό, όσο και κυρίως σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Για εμάς, τους εργαζομένους του ΕΦΚΑ, τίποτα δεν πρόκειται να τελειώσει με την τυχόν ψήφιση του νομοσχεδίου. Αντιθέτως, τότε θα ξεκινήσουν όλα».

 

Διαβάστε τα άρθρα πολιτικής

Δείτε τα βίντεο που ετοιμάσαμε



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved